منهنجو بابا

اڄ مونکي جنهن هستيءَ تي لکڻ جو موقعو ملي رهيو آهي ان تي ڳالهائڻ لاءِ مون وٽ اهي لفظ ناهن جو مان بيان ڪري سگهان، اها عظيم هستي ۽ انمول هستي آهي منهنجو بابا ـــ اهو منهنجي لاءِ تمام مشڪل ڪم آهي ته مان انهن جي شخصيت ۽ پيار کي هتي چند لفظن۾ ٻڌائي سگهان. پر پاڻ کي خوشنصيب سمجھان ٿي ته مان اهڙي اولادِ مان آهيان جنهن کي اهو موقعو مليو ته مان پنهنجي بابا لاءِ، ان جي دوستن کي ٻڌائي سگهان ته هي آهي منهنجو بابا. خوشقسمت هوندا آهن اهي ٻار جن جي مٿن تي پيءُ ۽ ماءُ جو هٿ هوندو آهي پر ان کان به وڌيڪَ مان پاڻ کي خوشقسمت سمجھان ٿي جو مونکي بابا جهڙو انسان As a father خدا تعاليٰ عطا ڪيو. چوندا آهن ته پيءُ پنهنجون فيلنگس “Feelings” اولاد لاءِ ظاهر نه ڪري سگهندو آهي پر مان ان چوڻيءَ کي غلط ثابت ڪنديس ڇو ته مان پنهنجي بابا جو پيار ۽ محبت انهن جي دڙڪن ۾ محسوس ڪيون آهن جيڪي منهنجين غلطين تي مونکي ڏيندو آهي. هونئن ته سڀني جا والدين پنهنجي اولاد کي سٺي تربيت ڏيندا آهن ڇو ته اهو سندن فرض آهي. هڪ ڊووٽيڊ پيءُ، پنهنجي اولاد ۽ گهر لاءِ گهڻين تڪليفن کي منهن ڏيندو آهي ۽ انهن تڪليفن کي صبر سان سهندو آهي ڇو ته سون کي باهه سان آزمايو ويندو آهي ۽ مؤمن کي تڪليف سان ـــ مان پنهنجي بابا کي نه صرف ڊووٽيڊ فادر نه پر پرفيڪٽ فادر وانگر ۽ ريسپانسبل فادر ڏٺو آهي. صبح جو سوير اٿڻ، اسان کي اٿارڻ ۽ ٽائيم سان اسڪول ڇڏڻ، پاڻ ڪاليج وڃڻ ۽ ٽائيم تي واپس وٺي اچڻ مونکي ياد ناهي ته ڪڏهن هنن اسانکي انتظار ڪرايو هجي. اسان کي ٽيوشن تي ڇڏي اچڻ يونيورسٽي وڃڻ ۽ واپسيءَ ۾ ڊيري ملڪ ۽ آئيس ڪريم سان گڏ واپس وٺي اچڻ مون پنهنجي بابا کي راتيون جاڳندي ڪم ڪندي ڏٺو آهي ڪڏهن يونيورسٽي جا ليجر تيار ڪندي ته ڪڏهن اسڪرپٽ لکندي ڪڏهن ڪهڙو ته ڪڏهن ڪهڙو ڪم، رات جي ڪچهري مهل اسان جو ڪم چيڪ ڪرڻ ڳالهيون ڪرڻ ۽ پوءِ ٽائيم تي گڊ نائيٽ چوڻ ۽ ٽيبل لئمپ ٻاري پنهنجو ڪم ڪرڻ ۽ چانهه جي فرمائش ڪرڻ ـــ مون بابا جي واتان ڪڏهن به اهو نه ٻڌو ته اڄ جو ڪم سڀاڻي ـــ هن اسان لاءِ ڇا ڇا نه ڪيو؟ نه ڏينهن ڏٺو نه رات نه سيءُ ڏٺو نه گرمي بابا اسان کي تسبيح جي داڻن وانگر هڪ ڌاڳي ۾ پوئي رکيو. مون وٽ ايترا لفظ ناهن جو مان بيان ڪريان But who is the person which love and fully devoted to his work.
حد کان وڌيڪَ هيلپ فل نه صرف پنهنجي اولاد لاءِ بلڪه سڀني دوستن لاءِ به، بابا کي ڪتاب گهڻا پسند آهن بابا جي هڪ لئبريري آهي جنهن ۾هر ڪتاب هڪ سيريز ۾ سيٽ ٿيل آهي. بابا کي هر هڪ ڪتاب جو رنگ ۽ ڪتاب جو نالو ياد آهي. جنهن ڪتاب جي ضرورت پوندي صرف رنگ ۽ شيلف جي لائين ٻُڌائيندو ـــ هٿ وجھو ته ڪتاب حاضر.
هڪ دفعي اسان لاڙڪاڻي وياسين ـــ جلوس سبب رستو بند هيو بابا گاڏي مان لٿو ۽ سامهون ڪتابن جي اسٽال ڏانهن هليو ويو. واپسيءَ تي سندس چهري تي مرڪ هئي ۽ سندس هٿ ۾ هڪ ڪتاب سيرت النبي جيڪو سليمان ندوي جو لکيل هو. بابا کي ڄڻ قيمتي ڪتاب ملي ويو هو ـــ ”علم خزانو آهي“ گهٽ ماڻهو سمجھن ٿا پر مونکي فخر آهي ته منهنجو بابا هن خزاني جو مالڪ آهي“.
بابا جي باري ۾ ڳالهايان ته شايد سڄو ڏينهن گذري وڃي. بس آخر ۾ اها دعا رب عزت کان جيڪو مشرق وارن کي ڏسي ٿو ۽ مغرب وارن کان واقف آهي جيڪو ائين معاف ڪرڻ وارو آهي جو سالن جا گناهه هڪ پل ۾ معاف ڪري ڇڏي. اهو رب منهنجي بابا کي علم برڪت جان مال ۽ تمام خوشيون ۽ هر پل پنهنجي ياد عطا فرمائي (آمين).

ڊاڪٽر ڪائنات کرل
• بقائي يونيورسٽي آف ميڊيڪل سائنسز
ڪراچي ـــ سنڌ
06 مارچ 2017ع

ڪھاڻيون

موٽي ايندس مان