پراسرار ڪتو
مان ڪراچيءَ جي هڪ اسپتال ۾ ڊاڪٽرآهيان، ڪجهه ڏينهن اڳ مون ڊاريڪٽر کي صلاح ڏني هئي ته “ڪتن جو تعداد ايڏو نه آهي جيڏو ڪتن کان متاثر ماڻهن جو، جيڪڏهن ماڻهن بجاءِ ڪتن کي سئيون هنيون وڃن ته قومي خزاني جو نقصان گهٽ ٿيندو.”
ڊائريڪٽر منهنجيءَ صلاح تي ڪو ڌيان نه ڏنو ۽ چيائين “ڪتن کي پڪڙي سئيون هڻڻ سولي ڳالهه نه آهي، ٻيو ته اسان جي ملڪ ۾ اڃان اهڙيون سئيون ايجاد نه ٿيون آهن جيڪي ڪتن کي هنيون وڃن، جيڪڏهن انهن کي هڻڻ لاءِ سئيون ٻاهران گهرايون ته قومي خزاني جو نقصان گهٽ نه پر اڃان وڌيڪ ٿيندو.
مون وري کيس ٻئي تجويز پيش ڪندي چيو “جيڪڏهن ڪتن کي سئيون نه ٿا هڻايون ته گهٽ ۾ گهٽ گوليون ضرور هڻايون، ماڻهن جي جان ته ڇٽندي.”
“اڃا گولين هڻائڻ جو وقت نه آيو آهي.” ڊائريڪٽر چيو “انتظار ڪر.”
انتظار جو نتيجو اهو نڪتو جو ان ڏينهن ڪتي جا کاڌل چوويهه ماڻهو اسپتال آندا ويا، جن کي ڄنگهن، هٿن ۽ ٻانهن تي زخمن جا نشان هيا، حيرت جي ڳالهه هئي ته ڪتو هڪ عورت جي اها آڱر پٽي ويو جنهن ۾ کيس مڱڻي جي منڊي پاتل هئي، سڀني جا زخم صاف ڪري پٽيون ٻڌيون ويون ۽ ڪتن کان بچاءُ جا ٽڪا هڻي گهر روانو ڪيو ويو. جڏهن ڊريسر انهن کان ڪتي متعلق پڇيو هيو ته سڀني ساڳيو جواب ڏنو “اهو ڪاري رنگ جو ڪتو، توانو ۽ طاقتور پئي ڏٺو، جنهن کي پيشانيءَ تي ميڻ بتيءَ جي شعلي جهڙو اڇو نشان هيو.”
مون علائقي جي اسسٽنٽ ڪمشنر سان رابطو ڪري کيس صورتحال کان آگاهه ڪيو ۽ ٻڌايو ته “ٽائون ۾ هڪ ڪاري رنگ جو ڪتو داخل ٿي ويو آهي، جنهن کي پيشانيءَ تي ميڻ بتيءَ جي شعلي جهڙو اڇو نشان آهي. ڪتو بظاهر بيمار نظر نه ٿو اچي، ان ڪيترن ئي ماڻهن کي چڪ هڻي زخمي ڪري وڌو آهي. چوويهه ماڻهو اسان اسپتال ۾ علاج کانپوءِ فارغ ڪري چڪا آهيون.”
اسسٽنٽ ڪمشنر ميونسپل ڪارپوريشن فون ڪري اهڙا عملدار گهرايا، جن قيمي ۾ زهر ملائي ٽائون ۾ اڇلايو. ڪتن جي مضبوط نيٽ ورڪ سبب اهو ڪنهن ڪتي نه کاڌو، ان غلط فهميءَ ۾ ٽائون جا سڀ شريف ٻلا ۽ ٻليون، ٻچن سميت دنيا مان موڪلائي ويا.
فيبروريءَ ۾ ڪتي جي کاڌل ماڻهن جو تعداد ان حد تائين وڌي ويو جو ٻيا سڀ مريض، جن ۾ نزلي زڪام کان وٺي ويندي ٽائفائيڊ، مليريا، پيٽ جي ڪيڙن ۽ چمڙيءَ جي بيمارين جا مريض شامل هيا، انهن کي اهو چئي واپس ڪيو ويو ته “اسپتال ۾ ڪاري ڪتي جا کاڌل ماڻهو ايڏا ته ڪٺا ٿي ويا آهن جو پير پائڻ جي جاءِ نه آهي، جيڪڏهن ٻيا مريض داخل ٿيا ته ڊاڪٽرن ۽ عملي کي اسپتال کان ٻاهر بيهڻو پوندو.”
هڪ مسجد مان اعلان ڪيو ويو ته “ماڻهو هڪ ڪاري ڪتي کان هوشيار رهن، جيڪو اوچتو حملو ڪري گهٽين ۾ گم ٿي وڃي ٿو. ڪنهن کي ڪتو ڪٿي لڪيل نظر اچي ته ٽائون جي چڱي مڙس گل خان کي اطلاع ڪري.”
هڪ ڪٻاڙي جنهن جي گاڏي تي ڀڳل بحري جهاز جا ڪٽ لڳل پرزا پيل هيا، اهو جيڪسن مارڪيٽ کان ٿيندو جڏهن ريل جي ان پٽڙيءَ وٽ پهتو جنهن تان گذريل سٺ سالن کان ڪا به ريل نه لنگهي هئي ته اتي ان کي ساڳيو ڪتو نظر اچي ويو. ڪٻاڙي گاڏو ڇڏي وٺي ڀڳو ۽ اچي گل خان کي ٻڌايائين ته هن اهو ڪتو ريل جي پراڻين پٽڙين وٽ ڏٺو آهي، گل خان پنهنجي دوناليءَ ۾ صرف هڪ گولي اهو سوچي وڌي ته “ڪتي لاءِ هڪ ئي ڪافي آهي.”
اهو ڪٻاڙيءَ سان جيپ ۾ چڙهي ريل جي پٽڙيءَ تي پهتو، ڪاٺ جي ڳريل سليپرن وچ ۾ کوٽيل کڏ اندر جيئن بندوق سڌي ڪيائين ته ڪتي الر ڪيس، گل خان جي گولي ڇٽي وئي ۽ ڪتي جو سينو پار ڪري ڪجهه ڇريا ڀرسان بيٺل بڙ ۾ گهري ويا. ٿڙ مان دونهون ائين نڪرڻ لڳو جيئن ڪتي جي پيشانيءَ تي ميڻ بتيءَ جو شعلو وسامي ويو هجي.
سڄي ٽائون ۾ هوڪر پئجي وئي “جيڪو ڪم ميونسپل وارن کان نه ٿيو، اهو گل خان ڪيو آهي، ڪارو ڪتو مري چڪو آهي.”
اها حيرت جي ڳالهه هئي ته ڪتي جي مرڻ کان پوءِ ڪتي جا کاڌل اڃان به اسپتال اچڻ لڳا. هرڪو سوچڻ لڳو، جيڪڏهن ڪتو مري چڪو آهي ته پوءِ هيءَ وري ڪهڙو ڪتو آهي جيڪو ماڻهن جي ڪڍ پئجي ويو آهي؟ سڀ فڪرمند ٿي ويا.
هڪ لنگڙو جنهن جي ڪاٺ جي گهوڙيءَ کي ڪتي ڄنگهه سمجهي چڪ پاتو هيو. اهو اسپتال آيو ۽ ٻڌايائين ته ساڳيو ڪتو مون وزير مينشن جي پليٽ فارم پويان وڇايل ڪوئلي جي ڍير تي ڏٺو آهي. اهو ڪارو ڪتو ڪوئلي جي ڍير تي ائين ستل هيو جو نظر نه اچي رهيو هيو، سواءِ پيشانيءَ جي نشان جي جنهن کي مون ڍير تي ويٺل اڇو ڪبوتر سمجهيو.
مون ڊاريڪٽر کي فون ڪيو ۽ کيس ٻڌايو ته “ان ڪتي کي وزير مينشن اسٽيشن ڀرسان ڏٺو ويو آهي.” ۽ اهو به ٻڌايو ته “ڪتن جي بچاءَ جي ٽڪن جو آخري پيڪٽ بچيو آهي.”
ڊاريڪٽر اهو چئي جلدي ۾ فون بند ڪري ڇڏيو ته “ڪتي کي مارڻ لاءِ بندوق باز موڪليا ٿو، باقي ٽڪن جو اسٽاڪ مان وٽ به ختم ٿي چڪو آهي.”
مان مايوس ٿي ويس پر ٿوري دير ۾ خبر آئي ته ڪارو ڪتو ڪوئلي جي ڍير تي ڍير ٿي چڪو آهي. ان خوشيءَ جي خبر جو ڪو اثر نه ٿيو، ٻئي ڏينهن اسپتال ۾ ڪتي کاڌلن جو ساڳيو تعداد هيو. ڊريسر جا پٽيون ڪري هٿ سڄي ويا ۽ ٽڪن جو اسٽاڪ صفا ختم ٿي ويو. ٽڪا اڻ لڀ ٿي ويا. ماڻهن اسپتال ۾ ڀڃ ڊاهه ڪئي، پوءِ روڊن تي نڪري آيا، ٽائر ساڙيائون، ٽريفڪ ۽ دڪان بند ٿي ويا.
بالا آفيسرن نوٽيس ورتو ۽ ميونسپل جا جوان رپيٽرن سان پهچي ويا، سڄي ٽائون جا ڪتا گوليون هڻي ماري وڌائون، اسپتال ۾ اها خبر پوندي هئي ته ڪتا مارڻ جي ايڪشن پلان تي عمل ٿي رهيو آهي ۽ روز ڏهه ٻارنهن ڪتا مري رهيا آهن.
پوءِ به حيرت جي ڳالهه هئي اسپتال ۾ ڪتي جا کاڌل ايندا رهيا.
ان ڪاري ڪتي جا کاڌل ڪيترا ماڻهو مري چڪا آهن پر اهو پراسرار ڪتو جيئرو آهي. آخري اطلاع موجب ان ڪتي هڪ انڌي شخص تي حملو ڪري کيس دسي سيني ۾ چڪ هنيا، جڏهن ان انڌي شخص کي استپال وٺي آيا ته ٻڌايائين
“ڪتي کي پٽو پاتل هيو.”
سڀ حيران ٿي ويا ۽ پڇيائونس
“تون ته انڌو آهين، توکي پٽو ڪيئن نظر آيو؟”
هن ٻڌايو ته “جڏهن ڪتي حملو ڪيو ته منهنجو هٿ ان جي پٽي ۾ پئجي ويو!”
هڪ انڌي پراسرار ڪتي جو معمو حل ڪري وڌو، دراصل پٽي پاتل ڪتا مارڻ غير قانوني عمل آهي.