ٻہ اکر
ڪهاڻي لکڻ جو هڪ مقصد ليکڪ پنهنجي اندر جي تڪميل ۽ تسڪين ئي ته چاهي ٿو پر ان سان گڏ سماج ۾ ٿيندڙ ناانصافين جو پردو به چاڪ ڪري ٿو. منهنجي ڪهاڻين لکڻ جو مقصد به ساڳيو ئي آهي. مان پنهنجي لکڻين ۾ جن ڪردارن جي ذريعي سماج ۾ ٿيندڙ ناانصافين،خون، جهيڙن، وڏيرن جي ظلمن، محبت ۽ عشق جي نانءَ تي معصوم محبتن کي مات ڏئي دفن ڪري ڇڏڻ يا سماج جي ٺيڪيدارن اڳيان انهن جو تماشو ڪرائڻ سان گڏ جيڪو سماج جو سينو چيريو آهي انهن سان گڏ منهنجو به سينو ٻه اڌ ٿي پيو آهي ڇو جو مان پاڻ ان سماج جو حصو آهيان. مان پاڻ انهن ڪردارن کي ڏٺو ۽ پرکيو آهي۽ ڪٿي ته مان پاڻ به ان ظلم جو شڪار ٿيو آهيان. هن ڪتاب “عدد ناهي عشق” ۾ به جيڪي ڪهاڻيون موجود آهن انهن ۾ اوهان کي سماج جو چٽو عڪس نظر ايندو. منهنجي اهڙي ڪا به دعويٰ نه آهي ته منهنجي ڪهاڻين ۾ ڪي فني ڪمزوريون ۽ جهول نه آهن. مان انهن ڪهاڻين کي پنهنجي علمي ادبي درسگاھ سچل ادبي مرڪز لاڙڪاڻو جي ميمبر دوستن اڳيان پيش ڪيو آهي ۽ انهن دوستن جي راين سان انهن ڪهاڻين کي سنواري هن ڪتاب جو گلدستو بڻائي اوهان اڳيان پيش ڪيو آهي ان اميد سان ته اوهان پڙهندڙ دوست به پنهنجي راين کان ضرور آگاھ ڪندا.
آخر ۾ آئون نهايت ئي شڪر گذار آهيان پنهنجي پياري دوست ڊاڪٽراحسان دانش صاحب جو جنهن پنهنجي سخت مصروفيت مان ٽائيم ڪڍي هن ڪتاب لاءِ بئڪ ٽائٽل لکيو ۽ پڻ پيارن دوستن رضوان گل ۽ غلام مصطفيٰ جتوئي جن جو، جن پنهنجي قيمتي وقت مان ڪجھ گهڙيون ڪڍي هن ڪتاب لاءِ فليپس لکيا ۽ انهن دوستن جو به احسانمند آهيان جن ڪتاب ڇپجڻ ۾ پنهنجين سهڻن صلاحن ۽ مشورن سان نوزيندا رهيا خاص ڪري شهمير سومرو، شهزاد شيخ، پرويز بروهي، رضون گل، ڊاڪٽر احسان دانش ۽ پنهنجي محترم مهربان ۽ شفيق استاد پياري سائين ڊاڪٽر بشير احمد شاد صاحب جو.
ٿورا نه ٿورا مون تي ماروئڙن جا،
ٿر ۾ واري ٿورڙي تهان گهڻيرا،
ڀينر هي ڀيرا ڳڻي ڳڻيديس ڪيترا.
(شاھ)
وفاڀاسلم شيخ
0333 7575584
waffa.aslam@gmail.com
1 سيپٽمبر 2021ع