سافٽويئر انجنيئر عبيد ٿھيم جي ادبي خدمت
سافٽويئر انجنيئر عبيد ٿھيم جي ادبي خدمت
ايرانين جڏھن اچي يونانين جو تر تپايو ته يوناني ٻوساٽجي ويا، وس آھر وڙھن پيا پر مار کائي پيا وڃن، اسپارٽا يونان جي شھري رياست جو حصو به متاثر ٿئي پيو- اسپارٽين عھد ڪيو ته وڙھنداسين، وڙھيا مار کائي ويا، ڦٽ ڇٽڻ تائين پارسين کي پٽيندا رھيا، ۽ چست ٿي وري ويڙھاڪ گڏ ٿيا ۽ ھار بابت غور ويچار ڪري چپ ٿي ويا، ڪو حل نظر نه آيو ته ڪئين نراسائي نصيب ٿي،؟؟ اتان ھڪڙي ننڍڙي اسپارٽين ھجوم مان رڙ ڪندي چيو ڪروڌ ۾ اچي وڙھيا ھو ائين ناھي ويڙھبو اوھان جي ناڪامي جو سبب اھو آھي،! ھن کان پچا ٿي ڪئين وڙھبو؟ ننڍڙي سپاھي پٺي سان ٻڌل چمڙي جي ٿلھي مان ھڪ ويڙھيل "پنو چارٽ" ڪڍيو جنھن ۾ اسپارٽين جي بچاء جو اھو رستو شامل ھجڻ سان گڏ تحفظ لاء جابلو پٽي جا اھڙا گھٽ گھيڙ چٽيل ھئا جتان دشمنن کي نشانو ڪري سگھجي پيو، اھو سڄو پسمنظر ان چارٽ تي نقش ٿيل ھو، سپھ سالار ان نوجوان کان پڇو ھي رستا تون ڪٿان ھٿ ڪيان ھن وراڻيون مان مال چاريندو ھان گسن دڳن جي خبر آھي، بگھيڙن جي باھ کان مان ھي پيچرا پسند ڪيا آھن، سالار خوش ٿيو ۽ ڀروسو ڪري ان پني کي اھيمت ڏني ان Map مطابق ھو وڙھيا ۽ اھڙو ويڙھيا جو پارسين کي بدترين شڪست نصيب ٿي، ۽ پوء ھنن اھو نعرو ھنيون تہ اسان جو ھڪڙو اسپارٽين 80 ھزار ماڻھن جي برابر آھي، salamis ۽ Thermopylae جھڙيون لڙائيو يويانين ۽ ايرانين جي صدين جي تاريخ جو تسلسل آھن ۽ اڳتي ھلي وري يوناني پاڻ ۾ بہ وڙھيا اھا اٿينس ۽ اسپارٽين جي لڙائي ھئي جنھن دوران ئي مقدونيا ۾ سڪندر اعظم جو جنم ٿيو ھو _____
ضروري ناھي ته ڪاميابيون رڳو ليڊرن جي اشارن تي ملن، ڪمانڊرن جي پلانگن سان ٿين، يا سالارن جي تيز گھوڙن جي مدد سان اڇلايل ڀالن سان ڀلائي ٿي، ائين ھرگز ناھي، پر ان فتحيابي واري فلسفي پويان ڪن ننڍڙن ماڻھن جون وڏيون ڳالھيون ۽ ڪارنامہ به شامل ھوندا آھن، ائين اسان وٽ منتشر ۽ نفسا نفسي واري انفراديت پسند دور ۾ ڪي ڏسڻ جا ننڍرا ۽ سادڙا ماڻھو پنھنجي جوھر ۾ وڏو ڪم ڪري رھيا آھن، جن تي اسان جي عوام جي اک ئي نٿي ٻڏي، پر ان ڪم عمل جي اھميت ايتري آھي، جيتري Spartan army جي ان ننڍڙي سپاھي جي نقشي جي ھئي- اھڙا چند ماڻھو اسان جي اردگرد به رھن ٿا پر ڪڏھن اسان انھن جي ڪم کي باريڪ بيني سان ناھي ڏٺو، وڏي ڳالھ ته باريڪ بيني سان ڏسڻ جي ضرورت به ڪھڙي؟؟ ڇو ته ان کي سمجھڻ پرکڻ سان اسان جي ماڻھن جو واسطو ئي ناھي پر اھڙو ئي ھڪ سپاھي سوشل ميڊيا جي وڏي دنيا ۾ ۽ منھنجي ننڍي دماغ ۾ گردش ڪندو رھي ٿو-
ھي اھو فرد آھي جنھن وٽ ڪڏھن ڪڏھن مھيني جي پوئين تاريخن ۾ سگريٽ جا پئسا ناھن ھوندا، مون وٽ ته جڏھن ڪڏھن ناھن ھوندا، پر ھن ۾ ۽ مون ۾ فرق اھو ڪڏھن ۽ جڏھن وارو آھي، ھڪڙي بنا فرق جي ڳالھ بہ آھي ته سگريٽ جا موالي اسان ٻئي ناھيون، خير ھي اوھان جو ڄاتل سڃاتل شخص عبيد ٿھيم جو منھنجي نظر ۾ تعرف آھي، جنھن سوشل ميڊيا تي عشق رومانس پيار جي ماريل نوجوانن کي جئين سيکارڻ لاء ڪم ڪيو آھي، ۽ ڪري پيو، ھو نوجوان ھوندي به ڪڏھن ڪڏھن ضعيفن واري ڪارائتي صلاح ڏئي ويھندو آھي، پر سندس جو ڪيل ڪم ان اسپارٽين سپاھي جھڙو آھي، جيڪو پنھنجي حقن جي حاصلات لاء، ميرٽ ۽ ماروئڙن لاء، قبضن جي خاتمي ۽ زمينن جي بحالي لاء بيچيني کان بچڻ لاء، مستقبل ۾ ڪجھ ڪرڻ لاء، اونڌاھ ۾ روشن ۽ روشني ۾ ڳڻپ ڪرائڻ لاء پنھنجي سٿ سان گڏجي " سنڌ سلامت " نالي ھڪ اھڙي ايپ تيار ڪئي آھي، جنھن ۾ ھن وقت ھزارين ڪتاب مٿين سڀني موضوع تي پورا لھندڙ آھن، پر شرط اھو آھي جو ان اسپارٽين سپاھي جڏھن اھو نقشو ڏنو ھو ته ان کي قبول ڪيو ويو ھو، اسان وٽ ساڳيو ئي نجات جو خيال ڏيندڙ نوجوان جي ڪم کي قبول ڪرڻ ته پري پر اڃان اھا مڃتا ئي ناھي ملي سگھي، تنھن ڪري اسان وٽ اڃان اونداھ آھي، ۽ ڌارين پاران ڌڪارون، اڇيون نياڻيون ڪاريون، نسلن جون تباھ ڪاريون، خودڪشيون ۽ خوشامند جون خيراتيون، سنڌي قوم بجاء ھڪ ھجوم ، جھڙا ڦٽ سڪن ته شايد ئي پوء غور ڪيون ۽ دردن جو درمان ڳولھڻ لاء علم جي واٽ وٺون جئين جپانين ڪيو- دنيا جي نقشي تان مٽجي ويا گڏ ٿيا قلم کڻي ميدان ۾ آيا ۽ اڄ انھن جي ھر شيء made in Japan ھڪ تسلي جو نالو بڻجي ويو آھي-
عبيد ٿھيم سلمان وساڻ ۽ سندن ٽيم جو ڪيل ڪم ساراھ جوڳو آھي، ھنن ھڪ اھڙي لائبريري تيار ڪئي آھي جيڪا اسان پنھنجي کيسي ۾ کڻي گھمي سگھون ٿا ، جنھن ۾ ھو چاھين ته انگليش اردو ڪتاب رکي سگھن ٿا، پر انھن جو ائين نه ڪرڻ، ان ڳالھ جي ثابتي آھي، ته ھو پنھنجي معاشري کي پنھنجي ٻولي ۾ پاڻ بدلائڻ جي جستجو ۾ رڌل آھن، دنيا جي سڄي تاريخ ۾ علم ئي ھيو جنھن دنيا جو نقشو تبديل ڪري ڇڏيو جڏھن اسان عشق جي ابتي وڻن جون پاڙون ڏسڻ ڇڏينداسين تڏھن اسان کي سمجھ ايندو ته ھا واقعي اھو علم ئي آھي، جيڪو زندگي جي پيڙائن کي تباھ ڪرڻ لاء بارود جھڙو ڪم ڪري ٿو، اھڙو بارود ٻين تائين رسائيندڙ سپاھي جو به قدر ڪرڻ گھرجي، عبيد ٿھيم منھنجو اھو دوست آھي، ھن جون ڳالھيون مونکي ائين اوچتو ٽھڪ ڏيارينديون آھن، جئين ماني کائڻ وقت اچانڪ ھاون تي گرھ چڙھي ويندو آھي،- حيدرآباد جي اھا حسين شام جي ھوا جيڪا اجنبين کي پنھنجي ڀاڪر ۾ ڀري پنھنجو ڪندي آھي، ۽ اھڙي شام کان پوء ھن دوست مونکي اھا رات به ڏيکاري جنھن جڳھ تي رھياسين اھا ڪوھ ڪاف جھڙي ھئي، جتي طرفن جي ڪا خبر نه ھئي، اولھ آسمان جھڙو پئي لڳو ۽ اوڀر زمين جھڙو باقي ڏکڻ ۽ اتر ۾ صرف منھنجا خالي ھٿ بچا جتي رڳو بنجر صحراء جھڙي خوفناڪ سڃ ئي سڃ ھئي، اھو خوف ختم ڪرڻ لاء ھن منھنجي ھٿن ۾ نوجوان ليکڪ عباس ڪوريجو جو ڪتاب وڻ ڏئي ڇڏيو،________
عبيد ٿھيم ھن وقت عالمي عياشگاھ دبئي جا مزا ماڻي رھيو آھي، ۽ مان ڪيترائي ڀيرا حيدرآباد اچي ھن يار جي نه ھجڻ جو فرق ان پل مٿان بيھي محسوس ڪيو جنھن جي ھيٺان ريل جون پٽڙيون ڄڻ منھنجي ھٿن جون خالي ريکائون آھن، عبيد سان گذريل ڏينھن، راتيون، ھوا، برساتون سڀ منھنجي دل جي ڊائري ۾ قيد آھن، جيڪي سالن جي ڪلينڊر جيان ڪڏھن به بدلجي نه ٿيون سگھن، آخر ۾ عبيد لاء اھا بددعا آھي ته ھو سدائين پنھنجي ڪم ۾ رڌل رھي، شال فرحت جي ڪا فرست نه مليس،_