ٻاراڻو ادب

هيرن جواهرن جو ٿيلهو (ٻارن جون ڪهاڻيون)

هي ڪتاب ”هيرن جواهرن جو ٿيلهو“ محترم دوست خادم گهراڻي جي ٻارن لاءِ لکيل ڪهاڻين جو مجموعو آهي.
خادم گهراڻو سنڌ سلامت سٿ جو سينيئر ۽ پراڻو دوست آهي. اڄ جڏهن ڪتاب ڇپائڻ عام ليکڪ لاءِ انتهائي ڏکيو ڪم ٿي چڪو آ، ڇو ته ادبي ادارا مفت ۾ ڪتاب ڇپائڻ لاءِ تيار ناهن، سرڪاري ادارا پنهنجي الڳ پاليسي جوڙيو ويٺا آهن. سنڌ سلامت آنلائين ڪتاب جي سروس آڻي اهڙن ليکڪن لاءِ آسانيون پيدا ڪيون آهن.
Title Cover of book هيرن جواهرن جو ٿيلهو (ٻارن جون ڪهاڻيون)

ننڍڙي ماڪوڙي

پيارا ٻارو اڄ اوهان کي هڪ ننڍڙي ماڪوڙي جي ڪهاڻي ٻڌايان ٿو. توهان کي خبر هوندي ته ماڪوڙين جي پاڻ ۾ محبت پيار ۽ ٻڌي هوندي آهي. اهي هميشه هڪ قطار ۾ گڏ هلنديون آهن جڏهن هڪ ٻئي سان ملنديون آهن ته هڪ ٻئي کي هر خطري کان هوشيار ڪنديون آهن.هڪ ئي جاءِ تي گڏ رهنديون آهن.هنن ۾ ڪنهن به قسم جو نفاق نه آهي هڪٻئي جو هر وقت ساٿ ڏينديون آهن. هنن ماڪوڙين جي ولر ۾ هڪ ننڍڙي به ماڪوڙي به هئي هڪ ڏينهن ماڪوڙيون خوراڪ جي ڳولا ۾ نڪتيون ته ننڍڙي ماڪوڙي به هنن سان گڏ هلي ماڪوڙين جي هڪ فطرت هوندي آهي ته جڏهن برسات جي موسم شروع ٿيڻ واري هوندي آهي ته هيءُ پنهنجو کاڌو گڏ ڪري رکنديون آهن جيئن ڏکئي وقت ته هنن کي ڪم اچي.سڀ ماوڙيون کاڌو ڳولي رهيون هيون پر ننڍڙي ماڪوڙي پنهنجي ڌن ۾ هيڏانهن هوڏانهن گھمي رهي هئي. ائين ٻيون ماڪوڙيون کاڌو ڳولي کڻي ويون هليون ننڍڙي ماڪوڙي اتي رهجي ويئي جڏهن هيءَ پنهنجي مستي مان واندي ٿي ته هن ڏٺو ته ٻيون سڀ ماڪوڙيون ويون هليون آهن هاڻي هيءَ اداس ۽ پريشان ٿي وئي ته ڇا ڪري هاڻي آئون پنهنجي جاءِ تي ڪيئن رسنديس جيڪڏهن مون کي ڪنهن پکي ڏٺو ته اهو مون کي کائي ويندو.يا ڪو مون کي پيرن سان چيڀاٽي ويندو.هن کي ڪا ڳالهه سمجھه ۾ نه آئي 7 پنهنجي بچاءُ جي لاءِ ڪا جڳهه ڳولڻ لڳي هن ڏٺو ته هڪ ٻوٽي جي ڀر ۾ هڪ پٿر پيو هو جنهن ۾ ٿوري جاءِ ڏسڻ ۾ اچي رهي هئي.هن سوچيو ته ڪجهه دير اتي پناهه وٺان ٿي پوءِ پنهنجي ساٿين جي ڳولا ڪريان ٿي هيءَ اڃا پٿر وٽ مس پهتي ته ڪڪرن به وسڻ شروع ڪيو.هيءَ ويتر پريشان ٿي وئي ته هاڻي ڇا ٿيندو ڪيئن وينديس.. هتي جڏهن سڀ ماڪوڙيون پهتيون ته ننڍڙي ماڪوڙي کي نه ڏسي اهي به پريشان ٿي ويون ته خبر نه آهي ڪٿي هوندي يا ڪنهن پکي جو کاڄ بنجي وئي هوندي سڀني ماڪوڙين چيو برسات بند ٿئي ته ان کي ڳولڻ هلون متان ملي وڃي رڳو هن کي ڪجھه نه ٿيو هجي ننڍڙي ماڪوڙي کي بک اچي ورايو پر کاڌو ڪٿان آڻي جڏهن برسات بند ٿي اتان هڪ ماڻهو لنگھيو جنهن جي ٿيلهي ٿوري ڦاٽل هئي ان مان کنڊ ڪري رهي هئي هن به پٿر هيٺيان نڪري کنڊ کي کائڻ شروع ڪيو ۽ پنهنجو پيٽ ڀريو هن کي پڪ هئي ته ٻيون ماڪوڙيون هن کي ڳوليندي هتي ضرور اينديون ان وقت تائين آئون پنهنجو کاڌو گڏ ڪري رکان هن پنهنجي طاقت سارو کاڌو گڏ ڪيو ٻيون ماڪوڙيون هن کي ڳولڻ نڪتيون اچي ان جاءِ تي پهتيون جتي ننڍڙي ماڪوڙي هئي پر اها هنن کي ڏسڻ ۾ نه آئي هنن پنهنجي آواز ۾ هن کي سڏ ڪيا ننڍڙي ماڪوڙي هنن جا سڏ ٻڌي هنن وٽ آئي. ننڍڙي ماڪوڙي هنن سان ملي هنن چيو ته هتي کاڌو پيو آهي ان کي کڻي ٿيون هلون سڀني کاڌو کڻن شروع ڪيو ننڍڙي ماڪوڙي به هڪ داڻو کنيو جيڪو هن جي کڻن کان ڳرو هو سڀني چيس ته اهو نه کڻ پر هيءَ ضد ڪري ويهي رهي ته آئون اهو کڻنديس آخر ٻين ماڪوڙين هن جي ضد جي ڪري هن جي مدد ڪئي اهو وڏو داڻو کنيو. سڀئي ماڪوڙيون اناج کڻي پنهنجي جاءِ ي پهتيون سڀ خوش هيون ته هنن کي ننڍڙي ماڪوڙي به ملي ويئي ۽ کاڌو به ملي ويو اتي ننڍڙي ماڪوڙي چيو ته مون کي معاف ڪريو اڳتي توهان کي پري نه ٿينديس راند نه رهنديس ڪابه حرڪت نه ڪنديس مون کي نافرماني جي سزا ملي وئي آهي ٻيون ماڪوڙيون هن جي ڳالهه تي مرڪيون ۽ سدائين پاڻ ۾ گڏجي رهڻ جو واعدو ڪيو. ٻارو اسان کي هن مان اهو سبق ٿو ملي ته نافرماني نه ڪريون پنهنجن ساٿين کي ڪڏهن به نه ڇڏيون ۽ هڪ ٻئي جي مدد ڪريون