ٻوڏ ستايل ٻار ۽ عيد

رمضان المبارڪ جو آخري ڏهو شروع ٿي چڪو آهي هيءُ اهو ئي ڏهو آهي جنهن ۾ ماڻهو عيد جي تيارين ۾ لڳي ويندا آهن هرڪو عيد جي خريداري جي لاءِ ڪوشان هوندو آهي. پر اسان جڏهن هن عيد جي خريداري ڪرڻ وڃون ته اسان سوچيون ته اسان جي ٻارن جھڙا ٻيا ٻار به آهن جيڪي ٻوڏ ستايل آهن انهن جو عيد ڪرڻ حق آهي انهن جا به خواب هوندا ارمان هوندا ته اسان به ٻين ٻارن وانگر نوان وڳا پهري عيد ڪريون. پر انهن جا اهي خواب اڌورا آهن ڇاڪاڻ ته هن وقت اهي پنهنجي گھر کان بي گھر آهن انهن جو سڀ ڪجھه ٻوڏ جي پاڻي ۾ لڙهي ويو آهي اهي رڳو پنهنجا سر بچائي آيا آهن انهن وٽ ايترو به نه آهي جو پنهنجي ٻارن جي لاءِ هڪ معمولي گوري به وٺي سگھن. اهي هن وقت ٻين جي سهاري تي آهن. اسان کي انهن ٻارن جي لاءِ سوچڻ گھرجي ته اسان به انهن کي پنهنجي خوشين ۾ شامل ڪري سگھون اسان هڪ هڪ ٻار کي عيد جا ڪپڙا وٺي ڏنا ته مونکي يقين آهي ته اهي سڀ ٻار عيد تي نوان ڪپڙا پائي چلولا ٽهڪ ڏيندا خوشين سان رانديون ڪندا اسان کي انهن کي وسارڻ نه گھرجي. هن معصوم ونيزه جا حوصلا ڪيڏا نه بلند آهن جنهن پنهنجي هم عمر ٻارن جو درد محسوس ڪيو انهن کي اچي رانديڪا ۽ ڪپڙا ڏنا ٻين کي به ائين ڪرڻ جو چيو اسان جتي هزار جو وڳو پنهنجي ٻار جي لاءِ وٺون ٿا اتي ان کان سستو وڳو وٺي پنهنجي ٻار کي ڏيون جيڪي پئسا بچن تنهن مان ڪنهن ڏکويل ٻار کي ڪپڙا وٺي ڏيون اصل عيد جو مزو به تڏهن ايندو آهي جڏهن سڀ ٻار نون ڪپڙن ۾ هجن انهن جي معصوم لبن تي مرڪون هجن. انهن جي چهرن تي اهو احساس نه هجي ته اسان هن وقت بي وس بي سهارا آهيون. هن وقت جڏهن انهن جي والدين کان پڇجي ٿو ته عيد ڪيئن ڪندا ته اهي لڙڪ لاڙي اهو چون ٿا ته اسان کي رڳو ماني ملي ته اهو به سٺو آهي دوا ملي ته چڱو. باقي اسان وٽ ڪجھه به نه آهي عيد تي ٻارن کي ڇا اسين ڏينداسين. پر انهن جي انهن دردن کي اسان هلڪو ڪري سگھون ٿا جيڪڏهن اسان انهن ٻارن کي عيد جا ڪپڙا ۽ جتيون وٺي ڏيون اهي هن وقت مدد جا منتظر آهن اسان کي انهن جي مدد ڪرڻ گھرجي. ان عورت جو ڇا درد هوندو جيڪا نئين سبزي منڊي حيدرآباد ۾ رليف ڪئمپ ۾ آهي جنهن جا پنج معصوم ٻار آهن جيڪا لڙڪ لاڙيندي چوي ٿي ته اها ڪهڙي ماءُ آهي جنهن جي دل جي تمنا نه هوندي ته منهنجا ٻار عيد تي نوان ڪپڙا پائين اسڪول وڃن. پر اسان رڳو خواب ڏسي سگھون ٿا ڪير آهي جيڪو اسان جي ٻارن کي پڙهائيندو اسان وٽ ته پئسا به نه آهن. ڪيڏو درد آهي هنن جي دل ۾ سمايل جيڪي اندر ئي اندر ۾ هنن کي جھوري رهيو آهي جيئن عيد جا ڏينهن ويجھا اچي رهيا آهن تيئن هنن جون پريشانيون به وڌي رهيون آهن ٻار ته معصوم گل هوندو آهي انهن کي ڪهڙي خبر ته ڪپڙا ڪيئن ايندا بوٽ ڪيئن ايندا اهي ته چوندا ته اسان کي عيد تي اهي سڀ شيون کپن. جڏهن ٻوڏ ستايل ٻارن کان عيد جي باري ۾ پڇا ڪجي ٿي ته انهن جي اکين جا بند ٽٽي پون ٿا اکين مان لڙڪ نيسرا بنجي انهن جي چهري تي نشان ڇڏي وڃن ٿا. ان ٻار جو جواب ڇا آهي جنهن ڇيو ته اسان کي عيد تي نوان ڪپڙا ڀلي نه ملن پر جيڪڏهن اسان کي پراڻا ڪپڙا به ملي ويا ته اسان جو بدن ڍڪجي ويندو اسان جو بدن ڍڪجي اسان لاءِ اها وڏي عيد آهي. هن ديس ۾ ونيزه جھڙيون ڪيتريون ئي معصوم ٻارڙيون آهن جن پنهنجو درد وساري ٻين جو درد محسوس ڪيو انهن کي ٻين جي خوشي ۾ پنهنجي خوشي محسوس ٿي رهي پوءِ اسان به هن معصوم جو ساٿ ڏيون جيڪي ٻيا آس رکندڙ ٻار آهن انهن کي عيد جي خوشين ۾ شامل ڪريون جتي اسان پنهنجي ٻارن جي لاءِ وڏا سپنا ڏسون ٿا اسان اتي انهن ٻارن جي لاءِ به سوچيون اهي ڌاريا نه آهن پر اسان جا پنهنجا آهن اسان ديس جا آهن هن وقت اهي مصيبت ماريل آهن اسان جيڪي به عيد جي ڏينهن خرچ ڪندا آهيون انهن جي حساب کي اسان اڌ ڪري ڇڏيون باقي جيڪي اڌ آهي ان مان انهن ٻارن جي سوچيون جيڪي اسان جي راهه ڏسي رهيا آهن ته اسان جا پنهنجا اسان جي لاءِ ڪڏهن ٿا عيد جا ڪپڙا کڻيو اچن. عيد جو اصل مزو به تڏهن ايندو جڏهن سڀني جي چهرن تي مرڪون هجن لڙڪ نه هجن ائين نه ٿئي ته ڪو ٻار پنهنجي ڏکويل ماءُ کان اهو سوال ڪري ته امان اسان جا بدن اگھاڙا آهن هنن ٻين ٻارن کي نوان ڪپڙا ڇو آهن ڇا اسان نوان ڪپڙا نٿا پائي سگھون جو اسان پنهنجي گھر کان بي گھر ٿيا آهيون ان وقت ان ماءُ جي دل جي ڇا حالت هوندي جنهن کان ٻار اهو سوال ڪندا. تنهن ڪري اسا ن انهن ٻارن جي لاءِ به ٿورو ڪجھه ڪريون جيئن ڪنهن ماءُ جي دل مان درد جي پيڙاءُ جي ڪري لڙڪ نه نڪرن. عيد جي ڏينهن به اسان انهن جي مدد ڪريون پنهنجي خوشين ۾ انهن کي شامل ڪريون.جتي اسان جا ٻار عيد جو انتظار ڪري رهيا آهن اتي اهي ٻار به سورن کان بي خبر هر ڏک کان بي خبر ٿي عيد جو انتظار ڪري رهيا آهن پنهنجي مائرن کان سوال ڪري رهيا آهن ته امان عيد ۾ باقي گھڻا ڏينهن آهن. هن سال عيد جي لاءِ پاڻ سويون ڇو نه ٺاهيون آهن اسان جا ڪپڙا درزين وٽ ڇو نه ويا آهن. معصوم ٻارن جا اهي سوال انهن مائرن جي دل تي هڪ جبل جيان ڪرندا هوندا جيڪي پنهنجي گھر کان بي گھر ڪئمپن ۾ آهن سورن جي سيڄ تي ستل آهن هر وقت ڏک ۽ پيڙاءُ ۾ آهن ٻارن جا سوال ڪنهن نيزي جيان انهن جي اندر ۾ لڳندا هوندا بس صرف انهن جو اهو جواب هوندو ته پاڻ وٽ پئسا نه آهن جيڪڏهن انهن سوالن جي جواب ۾ پاڻ سڀ پنهنجي معصوم ٻارن جيان انهن ٻارن جو به سوچيون انهن کي عيد جي خوشين ۾ شامل ڪريون جيئن اهي به اسان جي ٻارن وانگر خوشيءَ سان عيد جو ڏهاڙو ملهائي سگھن اچو ته ننڍا وڏا گڏجي انهن ٻارن جي لاءِ عيد جون خوشيون ورهايون جن جي اميد آس اسان ۾ آهي انهن جي چهرن تي سوچن لڙڪن بدران ٽهڪ ويکيرون. مايوسين کي ختم ڪري انهن کي خوشين جا گيت ڳائڻ تي آڻيون. عيد جو اصل ڏهاڙو انهن ئي سان ئي گڏ ملهايون هيءِ عيد اسان سادي نموني گڏجي ملهايون

ٻاراڻو ادب

هيرن جواهرن جو ٿيلهو (ٻارن جون ڪهاڻيون)