حضرت امام جعفر صادق عليه السلام
[/b](83 هه – 148 هه)
حضرت امام جعفر صادق رحمة الله عليہ السلام بن امام محمد باقر عليہ السلام ۽ سندن والده جناب اُم فروه بنت قاسم بن محمد بن ابوبڪر جن هئي. پاڻ 83 هجري مطابق 702ع اڱاري جي ڏينهن مديني منور ۾ پيدا ٿيا. سندن ڪنيت ابو عبدالله، ابو اسمٰعيل آهن. القاب صادق، صابر، فاضل ۽ طاهر هئا. پاڻ وڏا عالم فاضل۽ امام هئا. پاڻ 15 شوال 148هه ۾ 65 سالن جي ڄمار ۾ دارالفاني کان دارالبقا ڏانهن روانا ٿيا جنت البقيع ۾ مدفن آهن.
[b]حضرت امام جعفر صادق عليه السلام
[/b]
• دل جي اک عبادت سان کلندي آهي. ۽ ان جي پهچ لامڪان تائين هوندي آهي.
• نفس الله تعاليٰ جو مخالف آهي. ۽ نفس جي مخالفت الله تعاليٰ جي دوستي آهي.
• بدلي وٺڻ جي طاقت هوندي ڪاوڙ کي پئي وڃڻ افضل ترين جهاد آهي.
• مصيبت ۾ آرام جي تلاش مصيبت کي ترقي ڏيڻ آهي.
• توبه ڪرڻ آسان پر گناهه ڇڏڻ مشڪل آهي.
• ٻين جي مال تي حرص نه ڪرڻ سخاوت آهي.
• گناهه ناسور آهي. جيڪڏهن نه ڇڏيو ته برابر وڌندو رهندو.
• صبح جو عزت حاصل ڪرڻ لاءِ بازار ضرور ويندا ڪريو.(يعني واپار ڪندا ڪريو).
• جيڪو زبان تي قابو نه ٿو رکي اهو پشيمان ٿيندو.
• پنهنجي ڪمن ۾ انهن ماڻهن کان صلاح وٺو جيڪي خوف خدا رکندا آهن.
• الله تعاليٰ جي منع ڪيل شين کان رڪجي وڃو ته عابد ٿيندو الله جي وراثت تي راضي رهو ته مسلمان آهيو.