مولانا ابو الڪلام آزاد
[/b]
ڄم 1888ع وفات 1958ع اصل نالو محي الدين احمد، مولانا ابو الڪلام آزاد انڊين سابق وزير تعليم انڊيا. مصنف ۽ مترجم قرآن پاڪ آهي. نيشنل ڪانگريس جو ستون مسلمان صدر ۽ سڀ کان ننڍي ڄمار ۾ ڀارت جي صدارت ماڻيندڙ عالم هيو. هو آخر تائين ورهاڱي جي خلاف هيو.
[b]مولانا ابو الڪلام آزاد
[/b]
• زندگي نه ڀڙڪو کائڻ جو نالو آهي. نه وسامي وڃڻ جو زندگي نالو آهي، دکيل رهڻ جو.
• دنيا جا سڀئي مذهب حق تي آهن. پر مذهبن جا پيروڪار حق کان ڦري ويا آهن.
• ناداني ۽ ناعاقبت انديشي سدائين زوال پذير طاقتن جي ساٿي هوندي آهي.
• جيڪڏهن قيدين کي پنهنجي ووٽ سان پنهنجو جيلر چونڊجڻ جو حق ملي وڃي ته ان سان اهي آزادنه ٿي ويندا.
• انسانن جي بد عمليءَ جي ڪري تعليم جي حقيقت کان انڪار نٿو ڪري سگهجي.
• آزاديءَ جو ٻج تيستائين انگور جي نٿو سگهي جيستائين ظلم جي پاڻيءَ سان ان جي آبياري نه ٿئي.
• جڏهن به انصاف ۽ نا انصافيءَ جي وچ ۾ مقابلو ٿيندو ته آخري فتح انصاف جي ئي حصي ۾ ايندي.
• دنيا اميدن ۽ آرزوئن جي نه پر حقيقتن ۽ نتيجن جي جاءِ آهي.
• خدا جي آواز کان پوءِ جيڪو سڀ کان وڏو آواز ٿي سگهي ٿو سا محمد ﷺ جي زبان هئي.
• دنيا ۾ هر فڪر ۽ هر عمل لاءِ ٻه ئي رستا آهن. هڪڙو رستو اميد جو ۽ ٻيو نااميديءَ جو.
• قانون بلڪل بيڪار آهي، جيڪڏهن ڪائي نافذ ڪرڻ واري طاقت ڪانهي.
• جاهليت جو ٻيو نالو تفرقو آهي ۽ اسلام جو ٻيو نالو جماعت ۽ لازمي طرح جماعت آهي.
• آزاديءَ جي طالبن لاءِ پهرين منزل زندان ۽ قيد جي ئي آهي.
• توهان جي اڳيان همت جي گهٽتائي جو نالو تقدير آهي.
• خنجر لوهه جي ٻن پاسن واري تلوار کان وڌيڪ خطرناڪ آهي.
• اڌ کان وڌيڪ وعدا عمومًا ناقابل اعتماد هوندا آهن.
• هر انسان، انسان هئڻ جي ناتي انسان آهي توڙي جو، اهو مٿي تي تاج ۽ هٿ ۾ حڪومت جي ڇا؟ رکندو هجي.