شاعري

ماندي ٿي نه مارئي

شاهه لطيف جي سورمي مارويءَ جي حب الوطني بابت هن شاعريءَ جي ڪتاب جو تخليقڪار ناميارو شاعر استاد بخاري آهي.
”ماندي ٿي نه مارئي“ جي سڄي شاعري حب الوطنيءَ تي ٻڌل آهي، استادُ بخاري، شاھ عبداللطيف ڀٽائيءَ کان پوءِ اهو واحد شاعر آهي، جنهن مارئيءَ کي ڳايو آهي ۽ مارئيءَ کي مانَ ڏيندي هن جي نازڪ احساسن ۽ جذبن کي سمجھندي عورت جي ڪردار کي پنهنجي شاعريءَ جو محور بڻايو آهي. محترم استاد مارئيءَ جي اُمنگن جي صحيح تصوير چٽي آهي. ڪتاب ۾ مارئيءَ جو درد آهي، سوز آهي، وڇوڙي جا ورلاپ آهن جدائي جا گھاءَ آهن. اندر ۾ اباڻن جي اڪير، مَن ۾ مارن جي محبت اٿس.
Title Cover of book ماندي ٿي نه مارئي

شروعاتي پنو

ماندي ٿيءُ نه مارئي، تنهنجو الله به آهي!
سَوَن ورهين جا دکڙا هڪڙي لحظي ۾ لاهي؛
اهڙو الله آهي، جو ماڳ رسائي مارئي.
(نامعلوم شاعر.)
***
ماندي ٿيءُ نه مارئي، تنهنجا اباڻا آهن،
پنهنجا جَر پنهنجا جٿا، ڀَر _ ڀاڻا آهن،
آجائيءَ جا جابَجا هاواڻا آهن،
قاهراڻا آهن، ڪوٽ گھڻن کي ڪيرڻا.
(ا_ب)
***
لطيفي لنگر منجھان، مليو تبرڪ تِرُ،
ڀيلي ٻئي ڀنڊار کان، ”بخاري“ ٿيو بِرُ،
کِلي ميڙي کِرُ، خالق! تنهنجي کيت مان.