شاعري

ماندي ٿي نه مارئي

شاهه لطيف جي سورمي مارويءَ جي حب الوطني بابت هن شاعريءَ جي ڪتاب جو تخليقڪار ناميارو شاعر استاد بخاري آهي.
”ماندي ٿي نه مارئي“ جي سڄي شاعري حب الوطنيءَ تي ٻڌل آهي، استادُ بخاري، شاھ عبداللطيف ڀٽائيءَ کان پوءِ اهو واحد شاعر آهي، جنهن مارئيءَ کي ڳايو آهي ۽ مارئيءَ کي مانَ ڏيندي هن جي نازڪ احساسن ۽ جذبن کي سمجھندي عورت جي ڪردار کي پنهنجي شاعريءَ جو محور بڻايو آهي. محترم استاد مارئيءَ جي اُمنگن جي صحيح تصوير چٽي آهي. ڪتاب ۾ مارئيءَ جو درد آهي، سوز آهي، وڇوڙي جا ورلاپ آهن جدائي جا گھاءَ آهن. اندر ۾ اباڻن جي اڪير، مَن ۾ مارن جي محبت اٿس.
Title Cover of book ماندي ٿي نه مارئي

جيءَ ۾ جھانگين جا، ڙي جيڏيون

وائي

جيءَ ۾ جھانگين جا، ڙي جيڏيون،
گھاوَ گھڻيئي آهن.
کائر، پائر، کان به ڪشادا،
گگرين کان گھاٽا، ڙي جيڏيون،
گھاوَ گھڻيئي آهن.
پکڙن جهڙا جھور پراڻا،
تڙ تڙ کان تازا، ڙي جيڏيون،
گھاوَ گھڻيئي آهن.
ٿڳڙيون ٿي ويون لاکيون لويون،
پرزا ٿيا پَٽڪا، ڙي جيڏيون،
گھاوَ گھڻيئي آهن.
سانئڻ سهرن ڪاڻ سڏايو،
پاڙي ۾ پِٽڪا، ڙي جيڏيون،
گھاوَ گھڻيئي آهن.
ڪي پانڌيئڙا پيئڻ پيتا،
کي کپرن کاڌا، ڙي جيڏيون،
گھاوَ گھڻيئي آهن.
اک اک تي اونداهيون پٽيون،
گھٽ گھٽ کي گھوگھا، ڙي جيڏيون،
گھاوَ گھڻيئي آهن.
ڪانئر ڪوڙ ڪڙايا سورهيه،
ڏاڍ ڏنڀيا ڏاها، ڙي جيڏيون،
گھاوَ گھڻيئي آهن.
تڙپي ڀونگا ڀڙڪن ٿا جي،
ٿڙڪن ٿا ڪنگرا ڙي جيڏيون،
گھاوَ گھڻيئي آهن.
آزادي ”استاد“ اڳيان آ،
جاڳي پيا جوڌا، ڙي جيڏيون،
گھاوَ گھڻيئي آهن.
**