شاعري

ماندي ٿي نه مارئي

شاهه لطيف جي سورمي مارويءَ جي حب الوطني بابت هن شاعريءَ جي ڪتاب جو تخليقڪار ناميارو شاعر استاد بخاري آهي.
”ماندي ٿي نه مارئي“ جي سڄي شاعري حب الوطنيءَ تي ٻڌل آهي، استادُ بخاري، شاھ عبداللطيف ڀٽائيءَ کان پوءِ اهو واحد شاعر آهي، جنهن مارئيءَ کي ڳايو آهي ۽ مارئيءَ کي مانَ ڏيندي هن جي نازڪ احساسن ۽ جذبن کي سمجھندي عورت جي ڪردار کي پنهنجي شاعريءَ جو محور بڻايو آهي. محترم استاد مارئيءَ جي اُمنگن جي صحيح تصوير چٽي آهي. ڪتاب ۾ مارئيءَ جو درد آهي، سوز آهي، وڇوڙي جا ورلاپ آهن جدائي جا گھاءَ آهن. اندر ۾ اباڻن جي اڪير، مَن ۾ مارن جي محبت اٿس.
Title Cover of book ماندي ٿي نه مارئي

بيت

ڌاڙي ڌڪي آءٌ، ڌوٻياڻي ڏوڌن ڌڪي،
ڏٺو ڏرم همير جو، هيسيو هوش نه هانءُ،
جيڏو ٿر جون ٿانءُ، ايڏي آس عوام ۾.

*
ننڊ نهوڙي سسئي، مان مُٺيس پنهنجي مَت،
ڏسان ها چهرو ڏنگو، ڀينر ڀليءَ ڀَت،
پڇان ها پاڻان وڏيون، ڳنهان ها ڪا ڳت،
پَرَ تي ڪيم پَت، آڇي آبُ لُڇي ويس.

*
ڏيرن رنڀي ٻانڀڻي، کوٽن کنڀي مان،
هوءَ ٽڪرن کي ٽڪرون هڻي، مان ڪوٽن ۾ ڪڙڪان،
هوءَ سُڃن ۾ اڃي وڃي، مان پاڻي زهر پيان،
مان مارن لئه تڙپان، هوءَ هوڪاري پئي هوت لئه.

*
چوٽيون سسئيءَ سامهون، ڪنگرا اڳيان مون،
مارِن هر معذور کي، ماڳهن مٿانهيون،
سينا، ساهياسون، ٻڌي سندرا سچّ جا.

*
ڪوهن روڪي سسئي، آءٌ ڪوٽن روڪي،
پهڻن ٽوڪي ٻانڀڻي، مهڻن مان ٽوڪي،
اسان الفت غير جي، اندر مان اوڪي،
ٻَڌيسين ٻوڪي، پنهنجيءَ پاڪ پريت جِي.

*
مِرن تاڙي سسئي، ميرن تاڙي مان،
هاڻو حاڪم جي هجن، ڪنهن وٽ ڪوڪ ڪيان،
قهري ڀتيون ڪوٽ جون، ڀينر آءٌ ڀڃان،
وطن اڄ وڃان، سڀان سجّ اتي پسان.

*