پيار ڍوَ تي ملي مان ڏنڊو ٿي پوان،
سڏڪندڙ دل کلي مان ڏنڊو ٿي پوان.
مس ملن ٿيون اکيون، ٿو جھڪائي ڇڏي،
نيڻ ھڪ جاءِ جھلي مان ڏنڊو ٿي پوان.
ٻانھن پڪڙي مان ھن کي چوان ھٿ چمان،
ھو چوي چُم ڀلي مان ڏنڊو ٿي پوان.
منھنجي تڙپڻ لڇڻ جو قصو دلربا!
لوڪ کان جي اَلي مان ڏنڊو ٿي پوان.
منھنجي ڀر ۾ ويھي سور منھنجا ٻڌي،
پوءِ پنھنجا سلي مان ڏنڊو ٿي پوان.
سڪ سُڪائي ڇڏيو آھي”مانجھي“ مون کي،
يار لائي ڳلي مان ڏنڊو ٿي پوان.