ھن نگر ۾ مون ڏٺي آ سندري،
اھڙي سُھڻي آ ڄڻ ڪائي پري.
راھ ويندا به بيھاري ٿي ڇڏي،
اھڙي چھري ۾ اٿس جادوگري.
روز ٿي اڏري ھوائن ۾ پئي،
پينگھه تي لڏندي وڻي ٿي پوپري.
شھر سارو ٿي وڃي سرھاڻ ٿو،
کولي وارن کي بيھي ٿي بانوري.
”مانجھي“ اڀري چنڊ پيو ڪوٺي منجھان،
جي ڪڍي ٿي منھن مٺي کولي دري.