نئين جواني جي سکي وسري نه ٿي،
جنھن سان وئي ھُئي دل لڳي وسري نه ٿي.
مان ذري گھٽ ٿي پيو بيھوش ھس،
پيار جي پھرين مٺي وسري نه ٿي.
ڪاڻ درشن جي پئي ڪاٽيم چڪر،
ھن جو پاڙو ۽ گھٽي وسري نه ٿي.
شوق دنيا جا ٻيا وسري ويا،
ھا! اڃان به شاعري وسري نه ٿي.
”مانجھي“ ماضي ڏينھن شل موٽي ملن،
ھرگھڙي ھُئي کِلَ،خوشي وسري نه ٿي.