ناول

معصوم گناھ

آتم ڪھاڻي Autobiography جي انداز ۾ لکيل ھن ناول جي ليکڪا عريشا بخاري آھي. ھوءَ لکي ٿي:
”جيڪڏهن بنيادي طور تي ڏٺو وڃي ته هيءُ ناول آٽوبايوگرافيڪل ناول آهي. جنهن جي هڪ حصي ۾ منهنجي ڪٿا جا آڏا ۽ اڌورا اظهار آهن ته ٻي حصي ۾ منهنجي اڀياس ۽ تحريرن جا ٽڪرا آهن. مون ڪي ڪتاب ساهه سان سانڍي رکيا آهن ۽ هن ناول تي انهن ڪتابن جو اثر ضرور ٿيو هوندو. خاص طور مون زندگي، درد ۽ پيار بابت جيڪو ڪجهه لکيو آهي. اهو سڌو سنئون ڪجهه ڪتابن جو نتيجو آهي.“
Title Cover of book معصوم گناھ

11

جيڪو عرصو آئون ڳوٺ ۾ رهيس ان دوران ڪيترائي واقعا ٿيا. جن ۾ ڳوٺاڻن جي سادگي به شامل هئي ته اڻڄاڻائي به هئي، هونئن به لاڙ جو ماڻهو اڌ چريو ته ٿيندو ئي آهي، ان کي ڦرڻ ۽ ڌوڪو ڏيڻ ڏکيو بنهه ناهي.
هڪ دفعو بابا ڳوٺ ۾ ڪونه هو ڪنهن چيو ته ٻاهران ڪنهن ڪمپني جو ماڻهو آيو آهي چوي ٿو هتي نئون روڊ منظور ٿيو آهي، سرن جو روڊ پٽبو ۽ پٿرن ۽ ڏامر جو نئون روڊ ٺهندو. اسان جي ڳوٺ کان ٻه ڪلو ميٽر پري کان وڏو روڊ گذري ٿو، يعني ٻه ڪلو ميٽر سرن جو روڊ هو. هن ماڻهو سڄي ڳوٺ مان مزدور ڪيا ۽ چيوته سرن جو روڊ اڄ ئي پٽڻو آهي. هن ماڻهو معمول کان وڌيڪ مزدوري جي آڇ ڪئي ويچارا لاڙي غريب رپنهنجي ئي ڳوٺ جو روڊ پٽڻ ۾ لڳي ويا. هن ماڻهوءَ مزدورن کي ٿوري ٿوري فاصلي تي روڊ پٽڻ تي لڳايو ۽ پاڻ انهن جي مٿان بيٺو رهيو. ٿوري دير کانپوءِ هن ماڻهو آخري ڇيڙي وٽ روڊ پٽيندڙ مزدور کان موبائيل فون اهو چئي ورتي ته هن جي موبائيل بند ٿي وئي آهي، هو سم مٽائي رورو ضروري ڳالهائي کيس موبائيل موٽائي ڏئي ٿو. اهڙن بهانن سان هن جن وٽ موبائيل هئا انهن سڀني مزدورن کان موبائيل فون ورتا. ۽ ڳوٺ ۾ وڃي اهو اعلان ڪيائين ته جيڪڏهن توهان مان سرون ڪنهن کي کپن ٿيون ته اڌ رقم تي کڻو. اڌ رقم جي لالچ ۾ ڳوٺ جي هڪڙي همراھ سرن جا پئيسا ان شخص کي ڏنا. هو سڀني جا موبائيل فون ۽ سرن جا پئسا کڻي پنهنجي گاڏي ڪڍي هليو ويو، مزدورن پنهنجي ئي ڳوٺ جو سڄو روڊ پٽي ڇڏيو، جنهن سرن جا پئسا ڏنا هئا ان سرون کڻائڻ لاءِ ماڻهو آندا ته سڀني چيو هو ڪو ٺڳ هو جيڪو ڳوٺاڻن کي ڦري هليو ويو. ڳوٺاڻا ويچارا منهن مٿو پٽيندا رهيا. پر ان وقت ڪجهه به نه پئي ٿي سگهيو. ڌوڪو ڏيندڙ همراه اتان نڪري الائي ڪٿي وڃي پهتو هو.
ان طرح جا ٻيا به ڪيترائي واقعا ٿيا، جن مان ڳوٺاڻ جي معصوميت پئي بکي.
****