ٻه اکر
ٻن سالن جي وقفي کان پوءِ 1979ع ۾ هن جي شاعري جو مجموعو ”اوشا جي آشا“ ۽ ڪهاڻين جو ٻيو مجموعو ”ڪافر ديوتا“ شايع ٿيا ۽ انهن ٻنهي ڪتابن سان سنڌي ادب جي پڙهندڙن وٽ رسول ميمڻ وڌيڪ مقبوليت ماڻي.
ٻن سالن جي ٻئي وقفي کان پوءِ 1981ع ۾ سندس ڪهاڻين جو ٽيون مجموعو ”چچريل زندگين جا قافلا“ شايع ٿيو. ان کان پوءِ ستن سالن جي وڏي عرصي کان پوءِ 1988ع ۾ دنيا جي مشهور شخصيتن تي سندس هڪڙو ترجمو ٿيل ڪتاب ”ماڻهو جيڪي مرڻا ناهن“ شايع ٿيو ۽ تقريبن پنجن سالن جي وقفي کان پوءِ سندس علامتي ڪهاڻين جو هيءُ مجموعو ”ابابيل جي آخري اڏام“ شايع ٿي رهيو آهي، مون کي خاطري آهي ته ايتري عرصي جي وقفن کان پوءِ هن جي ڪتابن شايع ٿيڻ تي هو پڙهندڙن وٽ وسري ويل قلمڪار نه هوندو. ڇاڪاڻ ته هو، جيڪي لکي ٿو ان ۾ ماڻهن جي دردن جون ڪهاڻيون هونديون آهن ۽ ڪو به ماڻهو پنهنجي دردن جون ڳالهيون لکڻ واري کي آسانيءَ سان وساري نه سگهندو آهي.
ناز سنائي
20-صائمه پلازه-هالا ناڪو
حيدرآباد سنڌ،
17-جولاءِ 1993ع