ناول

عشق اونداھو سج

هي ڪتاب نوجوان ليکڪ عاشق بلوچ جو لکيل ناول آھي. ساجد سنڌي لکي ٿو:
”هڪ شاعراڻي مزاج جي مالڪ نوجوان ناول نگار عاشق بلوچ جي پهرين تخليقي پورهئي ۾ سندس ڪردارن سان نڀاءَ، مڪالما ۽ ڪلائمڪس سنيهو ڏيندڙ ۽ سبق آموز ان ڪري به آهي جو هن ناول جو پلاٽ/ڪهاڻي زندگيءَ جي حقيقتن جي عڪاس آهي، جن ۾ نوجوان پڙهندڙ ڪٿي نه ڪٿي پنهنجي موجودگيءَ کي ضرور محسوس ڪري سگهن ٿا ۽ جيڪڏهن پڙهندي پنهنجو پاڻ سان گفتگو جي ڪيفيت طاري ٿي وڃي ته پڪ ڄاڻجي ليکڪ پنهنجي مقصد ۾ سڦلتا ماڻي ورتي آهي، عاشق بلوچ جو هي مختصر رومانوي ناول به هڪ اهڙي ڪاوش آهي، جنهن ۾ پاڻ سڃاڻن جي سگهه ڦوهه جوانيءَ جي ڏينهن ۾ ڇڪي آڻي بيهاري ٿي. “
  • 4.5/5.0
  • 2370
  • 983
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • عاشق بلوچ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book عشق اونداھو سج

(8)

(8)

هو ڏانهن يونيورسٽي ۾ ويلنٽائن ڊي تي پيار ڪندڙ جوڙن جو ميلو متل هو، ڪيترائي جوڙا آهون ڀري رهيا هئا ۽ ڪن ڀاڳ وارن سان سڄڻ ساٿ هئا ته انهن هن اهم ڏينهن کي يادگار بڻائڻ لاءِ ڪابه ڪسر باقي نه ڇڏي هئي، ايتري قدر جو جيڪو ڪجهه نه چوڻو هو اهو چئي ڇڏيو ۽ جيڪي سرحدون پار نه ڪرڻيون هيون اهي به اُڪري ويا ۽ زوردار عشق جي پُرجوش وهڪري ۾ سڀ ڪري ڇڏيائون...!!!
فيڪلٽي جي لان ۾ ڪوبه گل سلامت نه رهيو هو جيڪو ٻوٽي ۾ سلامت بيٺل هجي..!
ان ڏينهن ويلنٽائن ڊي تي ساجد به ٿِري پيس سُوٽ پائي ڏاڍو حَسين لڳي رهيو هو ويتر جو بليڪ سن گلاسز اکين تي پاتائين ته هو وڌيڪ هوٽ لڳي رهيو هو.
جنرل هسٽري ڊپارٽمنٽ جي اڳيان هن کي اها وڏين اکين واري ڇوڪريءَ ملي جيڪا هن کي ڏسي بيهه رهي..!!
ساجد سلام ڪندي چيو:
السلام عليڪم
ڇوڪريءَ: وعليڪم السلام
ساجد: توهان ڪهڙي ڊپارٽمنٽ ۾ پڙهنديون آهيو؟
ڇوڪريءَ: فلاسافي سيڪنڊايئر
ساجد: اڇا... ڇا آهي فلسفي ۾؟
ڇوڪريءَ: فلسفي ۾ فلسفو آهي
ساجد: ڇا جو فلسفو آهي؟
ڇوڪريءَ: هر هڪ شيءَ ڇو
ساجد: هر هڪ شيءَ معنيٰ اڄوڪي ڏينهن جي حوالي سان به ڪو فلسفو آهي؟
ڇوڪريءَ: اڄوڪو ڏينهن مطلب؟
وڏي اکين واري ڇوڪريءَ اڻ ڄاڻ ٿيندي پڇيو:
ساجد: اڄوڪو ڏينهن مطلب ويلنٽائن ڊي جيڪو پيار ڪندڙن جو عالمي ڏينهن آهي....!!
ڇوڪريءَ: اڇا... اڇا انهي فلسفي بابت ته مئڊم اسان کي ڪونه پڙهايو آهي..!!
ساجد هلڪو ٽهڪ ڏيندي چيو:
ساجد: زندگي جو اهم فلسفو ته اوهان ڄاڻو ئي ڪونه ٿا باقي ٻيا فلسفا پڙهڻ جو فائدو؟
وڏي اکين واري ڇوڪريءَ ڪوبه جواب نه ڏنو ۽ بس خاموش بيٺي رهي..!
ساجد ڳالهه کي اڳتي وڌائندي چيو:
توهان جو نالو ڇا آهي؟
ڇوڪريءَ: اوهان ڇو ٿا پڇو؟
ساجد: بس ائين ئي..
ڇوڪريءَ: منهنجو نالو ياسمين آهي..!!
ماشاءالله، نالو ته خوبصورت آهي، ان جو مطلب؟
ياسمين خوشبودار گل کي چئبو آهي يا چنبيلي جو گُل..!
ساجد: واهه... واهه تمام بهترين
ساجد هن کي وڌيڪ ديرتائين بيهارڻ لاءِ ڳالهه جو موضوع مٽائندي چوڻ لڳو..!!
توهان پهرين ڏينهن جڏهن مونکي پروفيسر خليق الزمان جي آفيس ۾ ويهاريو هو، ان ڏينهن توهان مونکي گهڻيون شرارتي لڳي رهيون هيون.
ياسمين هلڪو ٽهڪ ڏيندي چيو:
دراصل... ان ڏينهن منهنجي هڪ شرارتي سهيلي مون سان گڏ هئي، ان چيو فرسٽ ايئر وارن ڇوڪرن سان ريگنگ ڪبي، ان ئي توهان سان سڀ شرارت ڪرائي، اها وڏي شرارتي آهي خاص طور ڇوڪرن سان وڏيون شرارتون ڪندي آهي ۽ ڇوڪرن کي بيوقوف بڻائڻ ان جو پسنديده مشغلو آهي...!!
ساجد: هونئن به يونيورسٽي جا ڇوڪرا ڇوڪرين جي معاملي ۾ جلد بيوقوف بڻجي ويندا آهن انهي جو سبب هنن وٽ بي قابو جذبات هجن ٿا...!!
ياسمين: بي قابو جذبات جي ٿوري وضاحت ڪريو؟
ياسمين هن کان وضاحت پڇي...!!
ساجد محسوس ڪيو ته ڳالهه بي زيبي چئي ويس ان ڪري پنهنجي ڳالهه تي پردو وجهڻ لاءِ جهٽ چيائين.
مطلب ته بغير سوچڻ سمجهڻ جي جلد ئي ڇوڪرا جذباتي ٿي ويندا آهن...!!
هنن جي ڳالهين جو سلسلو اڃان جاري هيو ته هڪ ڇوڪريءَ ياسمين کي سڏ ڪندي چيو:
ياسمين! هيڏانهن اچ توکي آفيس ۾ سَر خليق ٿو سڏي..!
ياسمين ان ڇوڪري کي ورندي ڏيندي چيو:
ها ٺيڪ آهي بابا کي چئو ته گاڏي ٻاهرڪڍي آئون بس اچان پئي...!!
ساجد اها ماجرا ڏسي حيران ٿيندي ياسمين کان پڇيو:
سر خليق ڇا ٿو ٿئي توهان جو؟
ياسمين چيو:
اهو منهنجو والد آهي هاڻي ٽي ٿي رهيا آهن ان ڪري آفيس بند ڪري چوي ٿو ته اچ گهر هلون.
هو مونکي صبح جو پاڻ سا گڏ گاڏي ۾ وٺي ايندو آهي ۽ موڪل مهل به پاڻ سان گڏ وٺي ويندو آهي.
ساجد اها ڳالهه ٻڌي وائڙو ٿي ويو ته ياسمين پروفيسر خليق الزمان جي ڌي آهي..!
هو پاڻ سنڀاليندي چوڻ لڳو:
اڇا... اڇا صحيح آهي.
ياسمين: ٺيڪ آهي پوءِ آئون هلان ٿي..!
ساجد: ٺيڪ آهي توهان ڀلي وڃو توهان جو والد انتظار ڪندو هوندو ۽... ها توهان سان ملي خوشي ٿي..!
ياسمين: مون کي به توهان سان ملي خوشي ٿي..!
اهو چئي ياسمين فيڪلٽي جي مين گيٽ ڏانهن رواني ٿي...!!
ساجد خوشيءَ سان ڪپڙن ۾ نه ماپي رهيو هو..!
هو ڇوڪرين جي معاملي ۾ وڏو لَڪي هو ڇوڪريون اڪثر هن جي شخصيت کان متاثر ٿينديون هيون، هي جنهن به ڇوڪريءَ کي پرپوز ڪندو هو اها هن کي ڀرپور موٽ ڏيندي هئي، ان جو سبب هن جي هوٽ پرسنلٽي هئي..!
هو اڪثر دوستن کي چوندو هو:
مون ڏانهن ڇوڪرين جي ندي وهي اچي ٿي...!!
ڇوڪرا هن کان ڇوڪريون ڦاسائڻ جا ٽپس پڇندا هئا ته انهن کي چوندو هو:
ڇوڪرين کي متاثر ڪرڻ لاءِ ماڻهو شخصي طرح مڪمل تيار هجي، ڪپڙي، جتي ۽ شيو وغيره ۾ هميشه الرٽ هجي، ڇوڪرين کي راضي ڪرڻ لاءِ هميشه لُڪ شهزادن ۽ گهوٽن جهڙو هئڻ گهرجي، برانڊيڊ ڪپڙا، عمده جُتي ۽ اوچي ڪلاس جو پرفيوم ان ڳالهه سان مشروط شيون آهن..!!
باقي غريب غُربا، گَرا گنجا ۽ اَڀرا سڀرا ڀلي پيا جتون گسائي اجايون شاعريون ڪن پر ڪجهه به ڪونه ٿيندو انهن کان، انهن جي اهڙي مشق فُروٽ ليس Fruit less آهي...!!
هو اهي ڳالهيون ڇوڪرين کي متوجه ڪرڻ لاءِ ڄڻ ته ٽپس طور ٻڌايندو هو...!!