اوهان جي شهر جا ، ته پٿر به گُل ڦُل.
اسان جي شهر جا ، ته ماڻهو به پاڳل.
***
ڪٿي سمجھه تن کي ، جو سِر کي بچائين.
نهاريئي جنين ڏي ، کڻي نيڻ قاتل .
***
ڏٺي سون رُڳو مُند ، اکڙين وسڻ جي.
نه آ ياد ڪڏهين ، ڪو برسيو آ بادل.
***
اها جھاتڙي ، جيءُ جھوري وئي آ.
انهيءَ ڏينهن کانپوءِ ، جيون آ جل ٿل.
***
سکي سونهن راڻي ، او سپنن جي ملڪه.
اُجاڙي ڇڏ يئي خواب ، ڪيڏا نه ڪومل.
***
سڄي زندگي ”سيال“ ، ٻي دُعا نه گھُربي.
ڪرين جي کڻي ، دل جي ڌڙڪن ۾ شامل.