ڏينهن ٺاري ، جڏهن ، شام ڌاري ويو.
يادگيريون سڀئي ، هت وساري ويو.
****
سير ۾ ساٿ ڏئي ، ويو ڪنن ۾ ڇڏي.
ڪير چئي ٿو ، ڪناري اُڪاري ويو.
****
هِن طرف ، هُن طرف ، هر طرف ، هُو وسي.
نقش اهڙا اکين ، ۾ اُتاري ويو.
****
دل جي ڪعبي منجھان، وهم جا بُت ڪڍي.
عشق سان من اندر ، کي اُجاري ويو.
****
زندگي قيمتي هئي ، تڏهن پئي خبر.
پيار جي ڪو نظر سان نهاري ويو.
****
مُرڪ ميڙي سڄي ، پاڻ سان ويو کڻي.
۽ ڇڏي ”سيال“ ، سُڏڪن سهاري ويو.