ٻڌايم عشق جا توکي ، قصا انمول ، وسري ويئي
کلي موتين سان تو منهنجا ڀريا پئي جھول ، وسري ويئي
*****
علامه آءِ آءِ جي هئي ، ڀرسان ايلسا ويٺل
انهن آڏو ڪياسين قرب جا ڪي قول ، وسري ويئي
*****
ڪنڌي ڪينجھر جي ويهي جو ، پسايئي پير پاڻي ۾
صفا مدهوش ٿي پيو هو سڄو ماحول ، وسري ويئي
*****
هو ننڍڙا تارڙا هلندڙ ، جڏهن هڪٻئي کي ڏسبا هئا
ته ڪيڏي عرش تي ٿيندي هئي ڳولان ڳول، وسري ويئي
*****
لڌ ئي ڪا سار ، تنهنجي پيار ، پهچايو ڪٿي مونکي
اڳي ڪيئن جھٽ ۾ چوندو هئين نه ٿي تون رول ، وسري ويئي
*****
پري کان اڳ ڪندو اغيار تي ڦٽڪار هئين ، هاڻي
ڏنئي هٿ غير جي هٿ ۾ پڙهڻ لاحول ، وسري ويئي.
*****
وساريئي پيار منهنجو ”سيال“ ڪائي ڳالهه ناهي ، پر
اٿم حيرت جو پنهنجا ئي ٻڌايل ٻول ، وسري ويئي