خوني انقلاب کانسواءِ چارو ڪونهي
”ڏاهو ٿيئه!. . . بنيادي حقن جي لتاڙ نه ڪر ... زنده رهه ۽ ٻين کي به زنده رهڻ ڏي!“ ظالم کاڏي تان مظلوم جو هٿ پرتي ڪندي چيو:
”مان پنهنجو فطرتي حق استعمال ڪيان ٿو“
مظلوم حيرانگيءَ وچان پڇيس، ”اِهو ڪيئن؟“
ظالم وراڻيو، ”گاهه کي رڍ کائي ٿي... رڍ کي بگهڙ... بگهڙ کي شينهن ماري ٿو... شينهن کي ماڻهو... ۽ ماڻهوءَ کي عزرائيل...هر طاقتور ڪمزور کي مارڻ جو فطري حق رکي ٿو. ان فطري حق جي تحت آءٌ توکي ماريان ٿو، جو تون ڪمزور ۽ مان طاقتور آهيان. “
اِهو چئي ظالم مظلوم کي مارڻ لڳو. ان وقت مظلوم سنجيدگيءَ سان سوچڻ لڳو، ته ظلم ۽ زيادتي کي ختم ڪرڻ لاءِ خوني انقلاب کان سواءِ ڪو چارو ڪونهي.
*