ڪانءُ ٿو ڏونگهي کائي
سٻوجهه کيس پيار سان سمجهائيندي چيو.
” چريا ائين ناهي چئبو؟“
ته پوءِ تون ئي کڻي ٻڌاءِ، ته ڇا چئبو آهي؟“
اٻوجهه ترش لهجي مان پڇيس.
سٻوجهه سنجيدگيءَ سان وراڻيو:
”چئبو آهي، ڪانءُ ٿو ڏونگهي کائي. “
*
ڪھاڻيون
ڀؤنرن جي انتظار ۾
هي ڪتاب ”ڀؤنرن جي انتظار ۾“ نامياري ڪهاڻيڪار منظور ڪوهيار جي مختصر مختصر ڪهاڻين يا مائڪرو ڪهاڻين جو مجموعو آهي. هن ڪتاب ۾ منظور ڪوهيار صاحب مائڪرو يا مختصر ڪهاڻي بابت به تفصيل سان لکيو آهي.
- 4.5/5.0
- 1493
- 692
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- منظور ڪوهيار
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- ترتيب
- حق ۽ واسطا
- انتساب
- سنڌ سلامت پاران :
- مهاڳ
- مختصر مختصرڪهاڻيون
- سدا بهار
- ٻلي جو خواب
- صوفي گڏهه ۽ گڏهه صوفي
- سياسي مفاهمت
- آب حيات ۽ اديب
- محنت جي عظمت
- ڀؤنرن جي انتظار۾
- جهانديده مستري
- اڳٺ نڪتـل سٿڻيون ۽ عوام
- اعتراف
- نئين گدڙ سنگهي
- پنهنجي پير تي پاڻ ڪهاڙو ٿا هڻن
- ويچارو پاڪستاني
- ڪانءُ ٿو ڏونگهي کائي
- رني ڪوٽ جا مورک
- ديوارن ۾ ساهه کڻندڙ
- زردار ۽ نادار
- ڪرسي مٿان رکيل ڍونڍ
- ڪراچي ۾ گذرندڙ زندگي
- اجازت نامو
- تبديليءَ جو انتظار
- اناڙي
- ڇا ته ڪارنامو آهي!
- پنجاهه ڪروڙ نوڪريون
- نقارخاني ۾ طوطي جو آواز
- چرٻٽ عظيم هيو
- چريو چئي، سياڻو سمجھي
- ٺيڪو
- ڪٻري ٿي توت ڳهي
- خراب قسمت
- ڪڙهڻ ۽ پڙهڻ
- سچا ماڻهو
- مڙئي وقت گُذري پيو
- بي شرم، بي حيا
- شريف النفس
- ٽي سونهري دؤرَ
- سياسي پناهه وٺندڙ
- سياڻو ڪانو وِٺ تي ويهي
- هيروئني جي دعا
- منسٽر جو خواب
- انقلابي تبديلي
- عظيم ۽ گهٽيا
- سياسي ٻار
- سرموڙ اديب
- اديب ۽ ليکڪ
- بي وقتو دانشور
- قبرن جا ڪتبا
- مشاهدو
- دانشور کي ٽائيم ڪونهي
- ٽين اک
- دانشوراڻي ٻولي
- انسانيت ۽ رواداريءَ خاطر
- تعريف جا بکيا
- ايڪتا، ٻيڪتا، ٽيڪتا
- پوءِ ڍايا
- جدت پسند
- رحم دل
- حجت
- وقت وقت کي سلام آ
- منافق
- ڪارگر ٻيڙي
- شڪايت ۽ انصاف
- انسان ۽ حيوان
- ڀلو پار
- فرمانبردار شخصيت
- ڏوهاري پيءُ جي پٽ کي نصيحت
- الفائده
- زال جو ستايل خودڪش بمبار
- قراقلي ٽوپي
- انساني جنوني روبوٽ
- مارئي ملير جي
- خوني انقلاب کانسواءِ چارو ڪونهي
- سنڌي سٻاجهڙو
- مان سمهيو ڪٿي آهيان
- ڪير پنهنجو، ڪير پرايو
- سبحان الله!
- اڄوڪي اخبارن جي هڪ حيرتناڪ خبر
- ٻه وڏا ڪوڙا
- صفا صحافي
- بزدل سواري
- اڳ ڳڻتي
- شهري ۽ ڳوٺاڻا
- سڀئي اڻ سڌريل
- ’مان مان‘، ’تون تون‘!
- مشرڪ
- وڏائي
- ملان اڃا فائدي ۾ آهي
- زنده هستي
- سوچيندين ته سمجهه ۾ اچي ويندءُ
- خدا جي ڳولا ۾
- مالڪن جا قرب
- عاشق ۽ معشوقن جا ڪهڙا ليکا
- ڇُري ۽ گدرو
- ديسي گڏهه
- محمود و اياز
- پراڻو شهري ۽ شهري رٿابندي جو ماهر
- ميگا ڪميشن
- ڪهاڻيءَ جو هڪ ستايل ڪردار
- حيثيت
- هڪ عام ليکڪ جي جمالياتي حس
سٻوجهه کيس پيار سان سمجهائيندي چيو.
” چريا ائين ناهي چئبو؟“
ته پوءِ تون ئي کڻي ٻڌاءِ، ته ڇا چئبو آهي؟“
اٻوجهه ترش لهجي مان پڇيس.
سٻوجهه سنجيدگيءَ سان وراڻيو:
”چئبو آهي، ڪانءُ ٿو ڏونگهي کائي. “
*