ڪهاڻيءَ جو هڪ ستايل ڪردار
”ڇا پيا سوچيو؟“
”ڪنهن ڪهاڻي جي ڪردار تي پيو سوچيان!“
”آءٌ به ته ڪنهن ڪهاڻي جو ڪردارآهيان، مون تي ڇو نه ٿا لکو؟“
’’تون اڳ ۾ ئي لکيل آهين. ان ڪري لکيل ڪردارن جي قسمت تبديل نه ٿي ڪري سگھجي.‘‘ ڪهاڻيڪار سمجهايس.
”اوهان صحيح آهيو، پر جنهن مون تي لکيو آهي. اُن مون سان وڏي زيادتي ڪئي آهي.“ ڪردار وراڻيو.
”ڪهڙي زيادتي؟“ڪهاڻيڪار ستايل ڪردارکان پڇيو.
”تخليقار مون سان ايڏا مسئلا ڳنڍيا آهن، جو اڄ تائين انهن مسئلن ۾ اُلجهيل آهيان.“
”اِها هر تخليقار جي مرضي آهي، ته هو پنهنجن ڪردارن سان ڪهڙي به جٺ ڪري!“ ڪهاڻيڪار ٻڌايس.
”ڪو مثال ٻڌايو؟“ ڪردار پڇيس.
”آءٌ پاڻ مثال آهيان! جنهن مون کي تخليق ڪيو آهي، ان به مون سان ائين ئي ڪيو آهي!‘ ڪهاڻيڪار وراڻيس.
ستايل ڪردار اِهو ٻڌي خاموشيءَ سان پنهنجي ڪهاڻي ۾ گم ٿي ويو.
*