وڏائي
”صوفي صاحب، خدا کي اسان ٻاڏايون به گهڻو ٿا، پر خدا اسان کي ٻڌي ئي نٿو. جڏهن ته وڏا ماڻهو کيس ياد به گهٽ ڪن ٿا. پر ٻڌي اُنهن جي گهڻي ٿو، سو ڇو؟“
صوفي جواب ڏنو، ”خدا وڏو آهي. اِن ڪري وڏو وڏن جي ٻڌندو.... ننڍن جي ڇو ٻڌندو!!؟‘‘
*
ڪھاڻيون
ڀؤنرن جي انتظار ۾
هي ڪتاب ”ڀؤنرن جي انتظار ۾“ نامياري ڪهاڻيڪار منظور ڪوهيار جي مختصر مختصر ڪهاڻين يا مائڪرو ڪهاڻين جو مجموعو آهي. هن ڪتاب ۾ منظور ڪوهيار صاحب مائڪرو يا مختصر ڪهاڻي بابت به تفصيل سان لکيو آهي.
- 4.5/5.0
- 1493
- 692
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- منظور ڪوهيار
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- ترتيب
- حق ۽ واسطا
- انتساب
- سنڌ سلامت پاران :
- مهاڳ
- مختصر مختصرڪهاڻيون
- سدا بهار
- ٻلي جو خواب
- صوفي گڏهه ۽ گڏهه صوفي
- سياسي مفاهمت
- آب حيات ۽ اديب
- محنت جي عظمت
- ڀؤنرن جي انتظار۾
- جهانديده مستري
- اڳٺ نڪتـل سٿڻيون ۽ عوام
- اعتراف
- نئين گدڙ سنگهي
- پنهنجي پير تي پاڻ ڪهاڙو ٿا هڻن
- ويچارو پاڪستاني
- ڪانءُ ٿو ڏونگهي کائي
- رني ڪوٽ جا مورک
- ديوارن ۾ ساهه کڻندڙ
- زردار ۽ نادار
- ڪرسي مٿان رکيل ڍونڍ
- ڪراچي ۾ گذرندڙ زندگي
- اجازت نامو
- تبديليءَ جو انتظار
- اناڙي
- ڇا ته ڪارنامو آهي!
- پنجاهه ڪروڙ نوڪريون
- نقارخاني ۾ طوطي جو آواز
- چرٻٽ عظيم هيو
- چريو چئي، سياڻو سمجھي
- ٺيڪو
- ڪٻري ٿي توت ڳهي
- خراب قسمت
- ڪڙهڻ ۽ پڙهڻ
- سچا ماڻهو
- مڙئي وقت گُذري پيو
- بي شرم، بي حيا
- شريف النفس
- ٽي سونهري دؤرَ
- سياسي پناهه وٺندڙ
- سياڻو ڪانو وِٺ تي ويهي
- هيروئني جي دعا
- منسٽر جو خواب
- انقلابي تبديلي
- عظيم ۽ گهٽيا
- سياسي ٻار
- سرموڙ اديب
- اديب ۽ ليکڪ
- بي وقتو دانشور
- قبرن جا ڪتبا
- مشاهدو
- دانشور کي ٽائيم ڪونهي
- ٽين اک
- دانشوراڻي ٻولي
- انسانيت ۽ رواداريءَ خاطر
- تعريف جا بکيا
- ايڪتا، ٻيڪتا، ٽيڪتا
- پوءِ ڍايا
- جدت پسند
- رحم دل
- حجت
- وقت وقت کي سلام آ
- منافق
- ڪارگر ٻيڙي
- شڪايت ۽ انصاف
- انسان ۽ حيوان
- ڀلو پار
- فرمانبردار شخصيت
- ڏوهاري پيءُ جي پٽ کي نصيحت
- الفائده
- زال جو ستايل خودڪش بمبار
- قراقلي ٽوپي
- انساني جنوني روبوٽ
- مارئي ملير جي
- خوني انقلاب کانسواءِ چارو ڪونهي
- سنڌي سٻاجهڙو
- مان سمهيو ڪٿي آهيان
- ڪير پنهنجو، ڪير پرايو
- سبحان الله!
- اڄوڪي اخبارن جي هڪ حيرتناڪ خبر
- ٻه وڏا ڪوڙا
- صفا صحافي
- بزدل سواري
- اڳ ڳڻتي
- شهري ۽ ڳوٺاڻا
- سڀئي اڻ سڌريل
- ’مان مان‘، ’تون تون‘!
- مشرڪ
- وڏائي
- ملان اڃا فائدي ۾ آهي
- زنده هستي
- سوچيندين ته سمجهه ۾ اچي ويندءُ
- خدا جي ڳولا ۾
- مالڪن جا قرب
- عاشق ۽ معشوقن جا ڪهڙا ليکا
- ڇُري ۽ گدرو
- ديسي گڏهه
- محمود و اياز
- پراڻو شهري ۽ شهري رٿابندي جو ماهر
- ميگا ڪميشن
- ڪهاڻيءَ جو هڪ ستايل ڪردار
- حيثيت
- هڪ عام ليکڪ جي جمالياتي حس
”صوفي صاحب، خدا کي اسان ٻاڏايون به گهڻو ٿا، پر خدا اسان کي ٻڌي ئي نٿو. جڏهن ته وڏا ماڻهو کيس ياد به گهٽ ڪن ٿا. پر ٻڌي اُنهن جي گهڻي ٿو، سو ڇو؟“
صوفي جواب ڏنو، ”خدا وڏو آهي. اِن ڪري وڏو وڏن جي ٻڌندو.... ننڍن جي ڇو ٻڌندو!!؟‘‘
*