حمد
سارو جھان جوڙيو، تو ئي تہ آ خدايا!
اوندھہ ۾ نُور پَکڙيو، ٿِي دُور وِيو انڌيرو،
ڪامِل قُرآنُ جوڙيو، تو ئي تہ آ خدايا!
احسانُ تُنھنجو آهي، جِن و مَلڪ کان اعليٰ،
ماڻھو مھانُ جوڙيو، تو ئي تہ آ خدايا!
ڪنھن کي مجال آهي، توسان ڪُلھو مِلائي،
ڪونَ و مَڪانُ جوڙيو، تو ئي تہ آ خدايا!
تُنھنجي ثَنا لِکڻ جي، طاقت ’وفا‘ کي ناهي،
نالو نشانُ جوڙيو، تو ئي تہ آ خدايا!