هاري
مون کي ڄاڻي دنيا ساري.
پرھہ ڦٽيءَ جي ويل اُٿان ٿو،
پھرين رب جو نانءُ وٺان ٿو،
پوءِ ٻنيءَ جي ڪريان تياري،
آءٌ تہ هڪڙو آهيان هاري.
ڏينھن سمورو هر هلايان،
سڀ ڪنھن لئہ ٿو اَنُ اُپايان،
بارُ مَٿي تي آهي ڀاري،
آءٌ تہ هڪڙو آهيان هاري.
تتي ٿڌيءَ کي ڪين ڏسان مان،
محنت ۾ هر ويل گذاريان،
ڏينھن هُجي يا رات انڌاري،
آءٌ تہ هڪڙو آهيان هاري.
ٻارو! منھنجي هيءَ ڪھاڻي،
جنھن جي ناهي ڪابہ پُڄاڻي،
انسانن جي مون سان ياري!
آءٌ تہ هڪڙو آهيان هاري.