مالڪ، منھنجو علم وڌاءِ!
مالڪ، منھنجو علم وڌاءِ!
آکڻ جي مان لائق ناهيان-
ڄاڻين ٿو تون ڇا ٿو چاهيان؟
تُون نيڪيءَ جي واٽ وٺاءِ!
مالڪ، منھنجو علم وڌاءِ!
منھنجا تو در هٿ اُڀا،
هٿ کنيو ڪريان سڏڙا،
سائين! منھنجا سڏ ورناءِ!
مالڪ، منھنجو علم وڌاءِ!
بابو مسڪينيءَ ۾ آهي،
مون ۾ سگهہ پڙهڻ جي ناهي،
تون ئي سؤلي راھہ بڻاءِ!
مالڪ، منھنجو علم وڌاءِ!
پڙهڻ لکڻ ٿو چاهيان آءٌ،
آتو عِلم لئہ آهيان آءٌ،
علم ادب جي واٽ وٺاءِ!
مالڪ، منھنجو علم وڌاءِ!
قمبراڻي چئي: جهول ڀريم!
ڪِج ’وفا‘ تي ٻاجهہ ڪريم!
خوشيون ڏيئي شادِ بناءِ!
مالڪ، منھنجو علم وڌاءِ!