ڪِڪِڙو
گهر ۾ ننڍڙو ڪِڪِڙو ڄايو.
ساري گهر جي هِن ۾ جان،
واھہ پيارو هِي مھمان!
ماسيون چاچيون خوب کڻن ٿيون،
ماءُ ۽ ڀينر شاد ٿين ٿيون.
چاچن کي هو پيارو آهي،
مامن اک جو تارو آهي.
بابي آڻي جام مِٺائي-
ڳوٺ سڄي ۾ پاڻ ورهائي.
پاڙي واريون ڏِين مبارڪ،
وڌي ويئي آ گهر جي رونق!
ٻالڪ هيءُ آ ڀاڳن وارو،
اَبي امڙ جو ٿيندو سھارو!
ٻار تہ رب جي رحمت آهن،
ڄاڻي هرڪو نعمت آهن.