نعت
اسان تي عنايت ڪرين تون سدائين.
زماني ۾ جِن جو نہ ڪو واهرُو آ،
وسيلو تِنين جو فقط تون ئي آهين.
جتي ڪير ڪنھن جو سھارو نہ هوندو،
اسان کي اُتي شال پنھنجو بڻائين.
اندر ۾ اِها آس سانڍيو وتان ٿو،
حياتيءَ ۾ روضو پِرين تون پسائين!
’وفا‘! تُنھنجي رحمت مان مايوس ناهي،
ڪڏهن مھر جو مِينھن تنھن تي وسائين.