رتن تلاءُ پرائمري اسڪول، ڪراچيءَ جي نالي، جتي 1942ع کان 1946ع تائين مون ذهن کي وسيع ۽ روح کي روشن ڪندڙ پنهنجي تعليمي زندگيءَ جا پهريان چار سال گذاريا هئا. روزانو ڪلاس شروع ٿيڻ کان اڳ، اسيمبليءَ ۾ اسين ٻه ترانا ڳائيندا هئاسين. پهرين رابندر ناٿ ٽيگور جو ترانو:
جن گن من اڌينايڪ،
ڀارت ڀاگيه وڌاتا.
۽ ٻيو علامه اقبال جو ترانو:
سارے جہاں سے اچھا ہندستان ہمارا،
ہندی ہیں، ہم وطن ہیں، سارا جہاں ہمارا۔

رتن تلاءُ پرائمري اسڪول ۾ تعليم سان گڏ اسان کي حب الوطنيءَ جا درس ڏنا ويندا هئا. اسان جي شعور ۽ لاشعور ۾ ويهجي ويو هو ته وطن اسان جي ماءُ آهي. ماءُ جو ورهاڱو ٿي نه سگهندو آهي. اسين، سندس اولاد وراهجي ويندا آهيون.

امر جليل