شخصيتون ۽ خاڪا

هاڙهي ڌڻي هوت : مولانا عبدالرحمان جمالي صاحب شخصيت ۽ ڪردار

مولانا عبدالرحمان جمالي جي ذات جي پرورش ۾ انهن گوهر ناياب شخصيتن جون ڪاوشون ڪارفرما رهيون آهن. هاڙهي جا جابلو پٽ ڇڏي نارو پٽ وسائيندڙ اسانجي ممدوح مولانا عبدالرحمان جمالي جي ذات شخصيت ۽ ڪردار سازي ۾ ناري پٽ جي شاهاڻي مزاج جو به بنيادي ڪردار رهيو آهي.
سندس سنڌي پٽڪي ، اجرڪ، شلوار، قميص ۽ سفيد سونهاري مبارڪ کي ڏسندي ئي علم، عقل، تهذيب، ثقافت ۽ روحانيت جون پالوٽون هڻندڙ سنڌ پنهنجي پوري تاريخ سان جلوه افروز ٿيندي نظر ايندي آهي. سنڌ اها بابرڪت ۽ ڀلاري ڀونء آهي جتي دراوڙن ۽ آرين جا تضاد ۽ عقيدن جا جهيڙا رهيا آهن، بحث مباحثا رهيا آهن.
  • 4.5/5.0
  • 3282
  • 653
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • جلال ڪوري
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book هاڙهي ڌڻي هوت : مولانا عبدالرحمان جمالي صاحب شخصيت ۽ ڪردار

سنڌ جو عالم مولانا عبدالرحمان جمالي : الياس ٿري

ھي 90ع واري ڏھاڪي جي پڇاڙڪن ڏينھن جون ڳالھيون آھن جڏھن اڃان امراڻو سياسي سماجي ۽ علمي ادبي توڙي مذھبي سرگرمين جي حوالي سان ڪو گھڻو کليل دل وارو ۽ زرخيز خطو نه بڻيو ھو. عوامي سطح تي سماجي ڀلائي ۽ خدائي خدمتگار وارو لاڙو ضرور موجود ھو .سامي فائونڊيشن تن ڏينھن ۾ اڃان سامي سماج سجاڳ سنگت طور موجوده سٽي ھارٽ ھوٽل لڳ سامھون واري ھڪ ڪمري ۾ موجود ھئي .آھستي آھستي اسان صحافتي دنيا ۾ پير رکيا سرڳواسي پيرڏانسنگ سوڍو، مرحوم محمد ابراھيم آريسر، حاجي گل حسن آريسر، جمن جيساڻي، محمد صديق درس، آغا عبدالغفور ڪاڪڙ ،مرحوم عبدالمجيد حسيني ۽ ٻيا دوست توڙي سينئر صحافي عمرڪوٽ ۾ صحافت ڪندڙ ھئا تن ڏينھن ۾ الھوسايو ھاليپوٽو، عباس کوسو ۽ مون سميت موجوده ايم اين اي لال مالھي ۽ ٻين صحافت ۾ نئين نئين شروعات ڪئي ھئي. حاجي گل حسن آريسر جي موجوده آفيس وارو ڪمرو تڏھن پريس ڪلب ھو صبح جي پھرين پھر ۾ جڏھن ٻھراڙي مان سفر ڪري اچي ڪلب تي پڄندا ھئاسين. ته ڪلب جي ٿلھي سان ٿانيڪو ٿي ڪرسي تي ويٺل اڪثر ھڪ شخص اڇي سونھاري مبارڪ سان ھميشه جنگ اخبار پڙھندي نظر ايندو ھو اڪثر سندس پٽڪو جھولي ۾ پيل ھوندو ھو ۽ وارن جي ڇيڙي تي عالماڻو ڪت سندس اخبار پڙھڻ جو اسٽائيل پڻ عالماڻو ۽ مدبراڻو ڀاسندو ھيو ھڪ ڏينھن معلوم ڪرڻ تي خبر پئي ته اھو شخص مولانا عبدالرحمان جمالي آھي .جيڪو مُک جامع مسجد عمرڪوٽ جو خطيب ھئڻ سان گڏ ھڪ مدرسي جو مھتمم پڻ آھي ايئن سلام دعا سان مولانا صاحب سان ڳالھ ٻولھ ۽ ڪچھري ٿيندي رھندي ھئي .جيڪا ھيل تائين انتھائي پيار ۽ پاٻوھ سان جاري ۽ ساري آھي .گذريل ٻن ڏھاڪن کان پاڻ عمرڪوٽ جي سياسي علمي ادبي مذھبي ۽ سماجي پروگرامن کي رپورٽ ڪندا اچون پر زندگي ۾ اھڙو مستقل مزاج شخص پاڻ ڪٿي ڪو نه ڏٺو اصل منطق جي بنياد تي معاملن جو تز تجزيو رڳو جمالي صاحب ئي ڪري سگھي. پاڻ هن کي بابري مسجد وارن وڳوڙن بعد نڪتل ريلي کان وٺي ڳوڌيار ويجھيار مسجد واقعي توڙي اسلام ڪوٽ واقعي کان وٺي ھاڻوڪي عمرڪوٽ ۾ ھولي ڏڻ تي ٿيل اشو دوران سندس عالماڻو تدبر موقف ۽ ثالثي وارو بھادراڻو ڪردار انتھائي ويجھي کان ڏٺو ۽ پرکيو آھي .منھنجي راء سان ضروري ڪونھي ته ڪو متفق ھُجي پر اھا تاريخ جي اٽل حقيقت آھي ته گذريل ٻن ڏھاڪن کان مولانا عبدالرحمان جمالي صاحب جھڙن مدلل قسم جي عالمن جي ڪري ئي عمرڪوٽ اڄ به سنڌ جي ٻين علائقن کان قدر بھتر حالت ۾ آھي بھتر مان منھنجي مراد مذھبي ھم آھنگي آھي جو اڄ به ھتان جو عوام ھڪ ٻئي جي مذھبي ۽ سماجي خوشين ۾ ڀائيوار ٿيندو پيو اچي .پر ھاڻ اھو خوبصورت پسمنظر اجڙڻ ڀُرڻ شروع ٿيو آھي. جنھن کي ترت بچائڻ جي ضرورت آھي. مولانا عبدالرحمان جمالي ئي ھو جنھن عمرڪوٽ ۾ پڙھيل لکيل ماڻھن جي ھڪ وڏي ميڙاڪي ۾ ھڪ ڀيل ڀڳت کي اسٽيج تي سڏي عوام آڏو کيس چيو ته ھي گلاس وارو اڌ پاڻي پيئو ۽ بچيل اڌ پاڻي مولانا جمالي صاحب مجموعي سامھون پاڻ پي ويو ۽ چيو ھئائين ته ھي آھي منھنجي اصل سنڌ. دنيا دنگ رھجي ويئي سڀ حدون بند ۽ ھٿ ڪڙول ٽٽي چڪناچور ٿي ويا ۽ سنڌ ھڪ ٿي وئي ھئي.
عمرڪوٽ ۾ ھڪ وڏي امن ريلي جي سرواڻي پڻ جمالي صاحب ڪئي .سنڌ جي تصوف سميت عالمي حالتن جو وڏو ادراڪ رکندڙ ھن عالم ۽ مفڪر کي مالڪ سائين وڏي ڄمار ۽ صحت عطا ڪري ته جيئن جمالي صاحب اڃان وڌيڪ پرامن امراڻي جي خوشحالي ۽ ترقي لاء ڪردار ادا ڪندو رھي.