مخمس در شان ڪبريا
ڇا ڪري سگھندو قلم، تحرير شان- ڪبريا
شعر سان شاعر به ڇا، پوري ڪندو تنھنجي ثنا
بي مثل بي چون آھي، ان شھنشاھ جي بنا
ھر شجر ھر چيز مان، ظاھر سندس آھي ضيا
ھي پسي سارو جھان، ڪي عاشق ديدار ٿيا.
2
تو ڪيو روشن جھان کي، ساڻ سورج ۽ قمر
ٿو ڏِسي تن کي ھرڪو، شڪر تنھنجو بشر
آب سان آ تو سدائين، ھي ڪيو آباد بَر
ھر جسم ھر جان کي، ھر جا رسائين ٿو ثمر
اي مڙوئي شان تنھنجو، يا شھنشاھ- خدا
3
رنگ ۽ بو آ عجب گل تي، ڪئي يا رب عطا
ٿا ڦرن جن تي سدائين، مست ھر دم بلبلا
ڪين جيڪر ھي ھلي، سارو جھان ارض و سما
يا الاھي دم به ھڪڙو، تنھنجي قدرت کان سواءِ
تنھنجي قدرت جو ڪرڻ، تخمينو آ بي انتھا
4
بي پدر پئدا ھتي، تنھنجي حڪم عيسيٰ ٿيو
ناس مڇرن يا خدا، نمرود جو لشڪر ڪيو
باھ مان تنھنجي حڪم سان، باغ ھڪدم ٿي ويو
خاڪ جي پُتلي کي مَلڪن، تو اڳيان سجدو ڪيو
ھي پَسي حيران ٿيا، قدرت الاھي انبيا
5
بعد شان- ڪبريا، آ شان تنھنجو مصطفيٰ
در اوھان جي تي ٿيا، دربان دارا دلربا
مَلڪ ھر دم ٿا پڙھن، صلوات توتي سَيّدا
تنھنجي در آھن سدا، نوشيروان نادر گدا
مرسلن ۾ مصطفيٰ، آ شافع روز- جزا