غزل : خدايا ٿو فقط گھرجي، مونکي ديدار دلبر جو
نه ٻيو ھرگز مگر گھرجي، رڳو ھڪ پيار دلبر جو.
1
نه آ آرام اکڙين کي، نه آ ڪاننڊ نيڻن کي
رھي شب و روز دل کي ٿو، وڏو ويچار دلبر جو
2
نھاريندي وئي قابو ، زلف جي دام ۾ دل ٿي
نه ٿي ڄاتم ته ھو اڏيل، اتي ڪو ڄار دلبر جو
3
ھنيون مونکي آ دلبر تير، نھارڻ وقت نظرن جو
پئي دشوار مرھم ٿي، ڪيل آ وار دلبر جو
4
ڪيل ”مشتاق“ آھي قول، ات قالوا بليٰ تنھنجو
وساري ڪين ويھج تون، پيل ٿي بار دلبر جو.
29- 12- 1945ع