غزل : ڪيو تو قيد ڇو ھتڙي، ادا صياد بلبل کي
ڪري ھت بند پڃري ۾، جدا صياد بلبل کي.
1
وڃڻ ٿي يار ڏي چاھي، مگر آ قيد قسمت ڪئي،
نصيبن ۾ رئڻ مليو، سدا صياد بلبل کي.
2
فراق يار کان بلبل پئي، دم دم ڪري دانھون،
غم ساغر ڪيو توئي، عطا صياد بلبل کي.
3
قفس جي قيد ڪاٽڻ لئي، نه ھئي بلبل ڪڏھن لائق،
مگر الفت ڪرائي آ، خطا صياد بلبل کي.
4
رھي ”مشتاق“ ٿي بلبل، سدا گلزار ۽ گل تي،
ملائيندو وري گل سان، خدا صياد بلبل کي.
15- 2- 1946ع