شاعري

صداءِ غم عرف آوازِ دل

ڪتاب ”صداءِ غم عرف آوازِ دل“ اوهان اڳيان پيش آهي. هي ڪتاب مرحوم مير غلام اڪبر ”مشتاق“ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي.
قمر الدين سهتو لکي ٿو:
”اسانجو مرحوم دوست ميراڻو ٻار ٿي ڪري ۽ ڦوھ جواني ھوندي به ڦونڊ ۽ وڏائي ڪانه رکندو ھيو- ھو نھايت بردبار ۽ حليم طبيعت جو مالڪ ھيو. سندس طبيعت ھن چوڻيءَ جي مصداق ھئي ته ” ماڻھو سڀ نه سھڻا، پکي سڀ نه ھنج- ڪنھن ڪنھن ماڻھوءَ منجھ، اچي بوءِ بھار جي “ ان چوڻ ۾ وڌاءُ ڪونھي ته اسان جو مرحوم دوست اُھو انسان ھيو جنھن جي خوشبوءِ ھن وقت به اسانجي دماغ کي معطر ڪري ٿي. اسانجي دوست شادي ته ڪانه ڪئي پر اھڙي لائق اولاد يا ورثو (زير نظر مجموعو) ڇڏي ويو آھي جنھن مان نه صرف دوست پر ٻيا احباب به مستفيض ٿي سگھن ٿا.“
Title Cover of book صداءِ غم عرف آوازِ دل

ڪافي : ڪيئن ڪيان ڪاڏي وڃان، مان بيوس ٿيس بيمار

[b]ٿلھ[/b]- ڪيئن ڪيان ڪاڏي وڃان، مان بيوس ٿيس بيمار
اچي ڪر دارون منھنجو دلدار
1
درد اندر ۾ دونھان دکايا، ڪيو عشق تنھنجي لاچار
برھ مونکي بيتاب بڻايو، ٿيو بدن بيڪار
2
موجه مدامي توسان ماڻيان، ٻيو ڪين وڻي ڪم ڪار
آءُ پيارا رمزن وارا، رمز ڪيو آ ڌار
3
ڏينھن وصل جو جڏھن ايندو، ٿيندي گلشن دل گلزار
حال حقيقت روبرو ساري، توکي ڏيندس يار
4
”مشتاق“ جون ميٽي مدايون، مل اچي منٺار
صورت تنھنجي سھڻان مون لئي، دوا ٿيندم ديدار.

25- 10- 1945ع