جڏھن ”بلو دادا“ ٻيھر ڇپجڻ لاءِ پريس ۾ وڃي رھيو ھو تڏھن ڪن دوستن ڪجھه ڪھاڻيون ڪڍي ڇڏڻ لاءِ مشورو ڏنو ۽ ڪن دوستن ۾ ان وڌيڪ ڪھاڻين جي اضافي جي صلاح ڏني. مون کي ان جو احساس آھي ته ھن افسانن جي مجموعي ۾ ڪجھه ڦڪيون ڪھاڻيون آھن جن مان جا نقاد ۽ ڪھاڻيڪار وڏون ڪڍندا پر جيئن ته آھي ڪھاڻيون ان دور جون آھن جڏھن ورھاڱي کان پوءِ انسان جي اوسر ٿي رھي ھئي تنھن ڪري مان انھن کي ڪڍي ڇڏڻ مناسب نه سمجھيو. وڌيڪ ڪھاڻين جي اضافي ڪرڻ کان بھتر ائين سمجھيم ته پنھنجين نين ڪھاڻين جو ڪتاب ڌار ڇپايان ته پھرين ۽ ان کان پوءِ وارن ڪھاڻين جو پتو پئجي سگھي.

اياز قادري
8.11.77