پهرين ايڊيشن مان پنهنجي پاران
مون کي ڏاڍي حيرانگي ٿي ته انهن دوستن ۾ هڪ اهڙو ڏاهو ڏات ڌڻي به شامل آهي جنهن جو نالو تاج بلوچ آهي جنهن انٽريو جي سوال نامي وٺڻ کان پوءِ ڪلاڪ کن کان پوءِ فون ڪئي ته صحبت توهان جو انٽرويو تيار آهي کڻي وڃو.
جتي ڪجهه دوستن هن ادبي ڪم جي سلسلي ۾ مايوس ڪيو ته اتي ئي وري گهڻن دوستن مثبت موٽ ڏيئي مون کي اڃا به همٿايو، مان نه ئي ڪو وڏو اديب ۽ نه ئي ڪو وڏو شاعر آهيان ۽ نه ئي مون اهڙي قسم جي ڪڏهن لٻاڙ هنئي آهي. مان ادب جي دنيا جو پانڌيئڙو آهيان ۽ اڄ به طفل مڪتب آهيان.
مان سڀني معزز اديبن، دوستن، شاعرن جو نهايت ٿورائتو آهيان جن مون کي، سوجهرن جي سفير لاءِ انٽريو ڏئي، مان بخشيو.
جيئن ته هي انٽرويز تي مبني ڪتاب هن سلسلي جي پهرين ڪڙي آهي ۽ هن ڪتاب جي ڀاڱي ٻي لاءِ سنڌ جي نوجوان شاعرن کان انٽرويو ڪرڻ شروع ڪيا آهن.
مون کي نهايت سرهائي ٿي ٿئي ته هتي ڪراچيءَ ۾ سنڌي ادب جي حوالي سان جيڪي دوست مليا اهي واقعي مخلص ۽ سچا آهن، انهن ۾ پيارو دوست امداد سولنگي، (انهن ڏينهن ۾ سيڪريٽري سنڌي ادبي سنگت ڪراچي) محبتي ماڻهو ڊاڪٽر منصور ملڪ، چندر ڪيسواڻي، رکيل مورائي، سڪندر ”آه“، ستار ڀٽي، نصير سومرو، منور ڀٽو، خليل انصاري، عبدالحڪيم جاکرو ۽ عاقب راڄپر، عرفان عباسي ۽ جان خاصخيلي وغيره، انهن دوستن واقعي دوستي جو ديپ جلايو آهي ۽ مون کي همٿايو آهي. هتي مون کي شيخ اياز جون خوبصورت سٽون ياد ٿيون اچن ۽ عجيب ڪيفيت تاري ٿي ٿي وڃي.
ڏس ته مٿان آڪاش پيو ٿو ڪيڏا ديپ جلائي،
هڪڙو گم ٿئي ٻيو نڪري تارن سان راند رچائي،
تنهن جو ڏيئو، غرق به ٿي ويو جو جڳ کي جرڪائي،
دل نه سندءِ گهٻرائي.
تون جي ايندي ميت ته هي سنگيت امر ٿي ويندي،
مون ٻاري جا جوت، انهيءَ جي جيت امر ٿي ويندي،
پـر جـي کاڌم مات، الا او مات،
ته منهنجي لات امر ٿي ويندي.
مان نهايت شڪر گذار آهيان پنهنجي پياري دوست عبدالقيوم قاسماڻي جو جنهن هن ڪتاب جي سينگارڻ ۽ سنوارڻ ۾ پنهنجي وس ۽ وت آهر ڪوششون ڪيون، ان سان گڏ جيڪر مان پنهنجي استاد بشير سيتائي جي شخصيت جو ذڪر نه ڪيان جنهن هن ڪتاب سوجهرن جا سفير لاءِ هر وقت پنهنجي قيمتي راين سان منهنجي رهنمائي ڪئي، ته يقينن هي ڪتاب اڻپورو ۽ اڌورو رهجي وڃي ها.
منهنجي هيءَ ڪاوش اوهان دوستن جي اڳيان آهي ان ۾ ڪيتري قدر ڪامياب ويو آهيان، اهو اوهان تي ئي ڇڏيل آهي، مان فقط ايترو ئي چئي سگهان ٿو.
بـــاهــه ٻــــري آ، مُــنــد چــري آ، ٻــيــجــل تــنــد تــپــاءِ،
سِــر جــي سـئـن هـڻـڻ کـان اڳ ۾، پنـهـنـجـو ڪـنـڌ ڪپـاءِ،
سمجهي پير وڌائي.
(تاجل بيوس)
[b]بلوچ صحبت علي
[/b]
[b]نوٽ[/b]:
منهنجي خوبصورت گلن جهڙن دوستن مان ڪجهه مون کان وڇڙي ويا آهن، انهن ۾ سڪندر ’آه‘، ستار ڀٽي، ڊاڪٽر منصور ملڪ اڄ مون سان گڏ نه آهن پر سندن خوبصورت يادون هميشه منهنجي دل ۽ دماغ ۾ تازو رهنديون.
[b] ب.ص.ع
[/b]