ڪھاڻيون

اڌوريون خواهشون!

هن مجموعي جو ليکڪ نئين ٽهيءَ جو نوجوان ڪهاڻيڪار ساجد حسين سومرو آهي.
سنڌ اندر هن مهل ساجد حسين سومرو سميت جيڪي به نوجوان مستقل مزاجي سان لکي رهيا آهن سي نه صرف ڪهاڻي لکن پيا، بلڪ ڪالم، مضمون، تنقيد توڙي تحقيق واري ميدان ۾ به پاڻ ملهائن پيا. ساجد حسين سومرو اِهڙي المناڪي سماج ۾ هوندي قلم وسيلي جيڪا جدوجهد ڪئي آهي ۽ جهڙي ريت ڀوتارن ۽ انهن جي ڪمدارن جي اک ۾ ڪنڊو ثابت ٿيو آهي سا ڳالھ فخر لائق آهي. اڄ جي نوجوان کي به ساجد حسين سومرو وانگر بي باڪي جو مظاهرو ڪرڻ گهرجي. پنهنجي علم، ڏات ۽ عقل و فهم وسيلي کيس وقت جي فرعونن سان جنگ جوٽڻ کپي.
Title Cover of book اڌوريون خواهشون!

اڌوريون خواهشون

اڌوريون خواهشون

هو پاڻ ته نه پڙهي سگهيو، پر ننڊپڻ کان ئي دل ۾ خواهش هيس ته وڏي له شادي ڪري پنهنجي اولاد کي تعليم جهڙي طاقتور هٿيار کان واقف ڪرائيندس، هو وڏو ٿيو شادي ڪيائين، پر غربت سبب شادي جي ٻين ڏينهن تي مزدوري تي ويو، ويچاري سليم تي دوست، مٽ، مائٽ، سنگتي، ساٿي، کل، ڀوڳ، پيا ڪن ته يار تون نئي شادي ڪئي آهي فلحال ته مهينو کن گهر مان ٻاهر ئي نه نڪر، ۽ آرام ويهي اسان جي ڀاڀي کي وقت ڏي، سليم جي اکين مان لڙڪ اچي وڃن ٿا، سڏڪا ڀري دوستن کي چوي ٿو. دوستو مون وٽ ايترو پئسو ناهي جو مان ٻه ڏينهن ويهي آرام سان کائي سگهان، جيڪڏهن آئون ڪم تي نٿو وڃان ته منهنجي گهر جو سرڪٽ ئي نه هلندو تنهن تي دوستن به شرم وچان ڪنڌ هيٺ ڪيا.
شادي کانپوءَ دل ۾ خواهش جاڳيس ته پٽ ٿئي، هاڻي سليم پيرن، فقيرن، برزگن، درگاهن، ۽ مسجدن، مان اها دعا ٿو گهري، ته اي منهنجا پالڻهار هاڻي آئون غربت سبب زندگي کان بيزار ٿي ويو آهيان، اي الله هاڻ مون کي پٽڙو ڏي ته جيئن هو منهنجو ڀرجهلو ٿي منهنجي مدد ڪري سگهي. قدرت الله جي شادي جي چوٿين مهيني کان پوءَ سندس گهرواري اميدواري ٿي ويس، شام جو جڏهن ڪم کان گهر واپس آيو ته امڙ اچي پاسي ۾ ويٺس، ۽ چوڻ لڳس، ابا مبارڪ اٿئي.
چيائين، خير مبارڪ امان، پر مبارڪ ڇا جي پئي ڏين؟
امڙ چوڻ لڳس، پٽ منهنجي نهن اميدواري ٿي وئي آهي!
هن جڏهن اها ڳالھ ٻڌي تڏهن خوشي جي ڪا حد ئي نه رهيس، خوشي وچان کلندو، پڄندو، ڊڪندو، وڃي هوٽل تان مٺائي وٺي آيو، مٺائي وٺي گهر پهتو ته امڙ کي چيائين، امان هاڻي ائين ڪر هي مٺائي پيالن ۾ وجهي ڳوٺ جي هر هڪ گهر ۾ ڏئي اچ.
هاڻي هن گهرواري جي ڊليوري لاِ پئسا گڏ ڪرڻ شروع ڪيا، نئون مهينن کانپوء هن جي گهرواري کي پيٽ ۾ درد پيو، سليم به ڪم تان جلدي واپس آيو ۽ بروقت ليڊي ڊاڪٽرياڻي ڏي کڻائي ويس، جيئن ئي اسپتال پهتا ته ليڊي ڊاڪٽرياڻي چيڪ اپ ڪرڻ کان پوِ چيس:
تنهنجي گهرواري جي اڄ ڊليوري ٿيندي سو به وڏو آپريشن ڪرڻ سان، ڇو ته پيٽ ۾ ٻار به پاسيرو آهي ۽ تنهنجي گهرواري کي خون جي به ڪمي آهي. ڊاڪٽرياڻي هن کي چيو ته هاڻي وقت نه وڃايو جلدي ڪيو خون جو بندوبست ڪيو، هو ويچارو پنهنجي گهرواري ۽ امڙ کي اسپتال ۾ ڇڏي خون جي تلاش ۾ پنهنجي دوستن ڏي راهي ٿيو، آخر گهڻي ڀڄ، ڊڪ، کان پوء A گروپ جو خون به ملي ويس، ڊاڪٽرياڻي خون جون ٿيليون هڻي، چند گهنٽن کان پوء آپريشن شروع ڪيو.
سليم پريشان حال ۾ آپريشن ٿيٽر جي ٻاهريان دعائون گهري پيو ته خير سان آپريشن ٿي وڃي، نيٺ خير سان آپريشن ٿي ويو، ايتري ۾ آپريشن ٿيٽر مان نرس به هٿ ۾ ٻار کنيون کلندي کلندي اچي سليم وٽ پهتي، ۽ چوڻ لڳي ادا مبارڪ هجيئي الله پاڪ اوهان کي پٽ عطا ڪيو آهي، سليم پنهنجي ننڊڙي پٽ کي هٿن ۾ کڻي اڀ ڏي نهاري چوي ٿو شڪر ٿي منهنجا الله،
نرس هٿن مان ٻار ڇني چيائينس، پهرين مون کي مٺائي جو هزار روپيو ڏيو ٻار پوءِ ڏيندس، سليم خوشي وچان هزار جي جاءِ تي نرس کي ٻه هزار ڪڍي ڏنا، اسپتال مان ڊسچارج ٿي گهر پهتا، ستين ڏينهن ڇٺي ڪري نالو رکيائون اسلم،
سليم جڏهن شام جو ٿڪو ٽٽو اچي گهر پهچندو هو ته پنهنجي ننڊڙي پٽ اسلم کي ڏسي ٿڪ ئي لهي ويندا هيس، مسلسل ائين سلسلو هلندو رهيو، اسلم به آخر پڙهڻ جي عمر تائين پهچي ويو، سليم جي خواهش هئي ته منهنجو پٽ پڙهي نوڪري وٺي، سليم پنهنجي پٽ کي ڳوٺ جي ويجهي اسڪول ۾ داخل ڪرايو، اسلم پنج درجا پنهنجي ڳوٺ مان پاس ڪري ڇهين درجي ۾ شهر جي اسڪول ۾ داخلا ورتي، ڇهين درجي کان ويندي ڏهين تائين شھر جي اسڪول ۾ پڙهيو، اسلم هوشيار شاگرد ٿي اڀريو، هر ڀيري پوزيشن حاصل ڪندو هو، ڏھ پاس ڪرڻ کانپوء ساڳئي شهر جي ڪاليج ۾ داخلا ورتائين، اهڙي طرح اسلم انٽر به ڪليئر ڪئي، پر غربت سبب اڳتي ڪونه پڙهي سگهيو.
سليم پنهنجي پٽ اسلم کي اڳتي تعليم نه ڏيارڻ سبب پريشان هو، اسلم کي چيائين پٽ معاف ڪجان آئون غريب آهيان انهيَ لاء توکي اڳتي نه پڙهائي سگهيس، اسلم پٽ تون هاڻي ڪنهن نوڪري جي تلاش ڪر ڇو ته مهانگائي جو دور آهي ۽ گهر جو گاڏو هاڻ مونکان نٿو هلي. اسلم آٿت ڏيندي چيس بابا پريشان نه ٿيو آئون اوهان جو ڀرجهلو ٿيندس، اسلم نوڪري جا ڪاغذات ٺهرائي مختلف شعبن ۾ جمع ڪرائي ايندو آهي، آخر هڪ ڏينهن اسلم جي الله ٻڌي ورتي، اسلم کي هڪ سرڪاري اداري ۾ نوڪري ملي وئي، نوڪري جي خبر جڏهن والد سليم کي پيس ته هن سوچو بس منهنجون خواهشون پوريون ٿي ويون.
اسلم به نوڪري join ڪري ورتي، 29 ڏينهن کانپوء موبائيل تي Massage آيس ته Congratulation اوهان جي پگهار جاري ڪئي وئي آهي، جنهن مهل دل چاهي National Bank مان پگهار ڪڍرائي سگهو ٿا، اسلم جي دل باغ و بهار ٿي وئي، اسلم بينڪ مان پگهار جا 25000 ڪڍرائي، گهر جي کائڻ پيئڻ جي سامان سميت پنهنجي گهرواري ۽ امڙ جا ڪپڙا ورتا ۽ بقايا پئسن جو سوچيائين ته هي پئسا بابا کي ڏيندس، سامان هٿ ۾ کڻي جڏهن ڪرائي واري رڪشي تي گهر واپس وڃڻ لڳو ته اوچتو ٽرالر ۽ رڪشي ۾ آمهون سامهون زوردار ٽڪر ٿي پيو، اتي موجود ماڻهن ٻنهي زخمين رڪشي ڊرائيور ۽ اسلم کي کڻي سول اسپتال پهچايو، اسپتال پهچڻ شرط معلوم ٿيو ته اسلم زخمن جا تاب نه سهندي دم ڌڻي حوالي ڪري ڇڏيو، اهڙي خبر جڏهن والد کي پوي ٿي ته هو به پٽ جي صدمي ۾ فوت ٿي وڃي ٿو.