ھـر رنگ ۾ جيـئو ته مان مڃان مڃان مڃان.
اوندھ ۾ ٿيو ڏيئو ته مان مڃان مڃان مڃان.
مونکي چــــوين ٿو تو ۾ صـفا ماڻھپو نه آ،
پٿر پاڻ ڀي پيهو ته مان مڃان مڃان مڃان.
ڌرتيءَ جـو درد دل ۾ رکي، روڊ تي اچي،
ڌرڻو ھڻي بيھو ته مـان مڃان مڃان مڃان.
ھيءَ زندگي آھـــــي پــرين دردن جي چؤدڳي،
ھر واٽ تان لنگھو ته مان مڃان مڃان مڃان.
نروار تنھنجي پيار ۾ ‘‘مھراڻ’’ ڪيترو ،
تون پاءِ هڪ ليئو ته مان مڃان مڃان مڃان.