توکي روزو، نـماز جي آهي.
مونکي نوڙت نياز جي آهي.
تـوکي ڪعبو، مزو ڏي قبلو،
مونکي دلبر نياز جي آهي.
توکي ڀلجان هجي فڪر پنهنجو،
مونکي هر رنگ، ساز جي آهي.
مون کي پٺتي ڇڏي کلڻ وارا،
مون کي پرواز باز جي آهي.
توکي ڏيکاءَ تي ڀروسو آ،
مونکي لڪ ۽ راز جي آهي.
ڳالهه ‘‘مهراڻ’’ تنهنجي ماڻهن ۾،
ڪنهن انوکي انداز جي آهي.