ڪڏھن تـو ۾ ‘‘مھراڻ’’ تبديلي ايندي.
سندءِ سوچ آخر ڪڏهن اک پـٽيندي.
هتي دوکيبازن جو وهنوار آهي،
دنيا پنـهـنجي ريتون نه رسمون مٽيندي.
اڃان ڪنهنجِي دل ۾ پئي سار جاڳئي؟
اجائي اھا پـيـئي توکي ڏنگـيندي.
هتي سڀ جو اندر ڏکن سان سٿيل آ،
سندءِ دل ڀلا ڪيترا سُک ونڊيندي.
ڏکن واري ڏوري هٿن ۾ آ جيــسين،
حياتي ھـيءَ ‘‘مھراڻ’’ پيـئي پٽيندي.