جنهن کي آهي سو ٿو ڳاهي.
جنهن کي ناهي، تنهن کي ڇاهي.
روئي پيو آ پنهنجي منهن سان،
ماڻهن کـي هو خوب کلائي.
درد سندو درمان نه ڪوئي،
ڪاٿي پهتو عشق الائي.
ڀيـٽي ٿـو هو هـر پل ويٺو،
اڳيون پـــويون يادون مـلائي.
گذريل پيڙهين جي رشتي ۾،
قرض مٿان هي قرض ٿو لاهي.