جيڪو آھي تنھنجو آھـي.
منھنجو مون ۾، ڪجهه ڀي ناھي.
تـن من تو تان واري ڇڏيو آ،
سِيس به پنهنجو ڏيان مان لاھي.
سـوچن، جذبن خــوابن ۾ تـون،
تولئه مَنُ اوتـارو آھي.
منھنجي گيــتن، غزلن ۾ تون،
ڏات پَسِي آ توکي چاھي.
مون کي پنھنجو نانءَ ڏئي تو،
مون کي ڇـڏيو ‘‘مھراڻ’’ بڻائـي.