لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

سچل سرمست ۽ سندس دؤر جا مرثياگو شاعر

ھن تحقيقي مقالي ۾ سچل سرمست جي سوانح، سچل سرمست جا مرثيا، سچل سرمست جي مرثيي تي شائع ۽ مرتب ٿيل ڪتاب، سنڌي مرثيي جي تاريخ، فڪر ۽ فن، سنڌي مرثيي جي وصف، گهاڙٽو ، سنڌي مرثيي جي تاريخ  ۽ اوسر  بابت ليک موجود آھن. ان کانسواءِ سچل سرمست ۽ ان جي همعصر مرثياگو شاعرن سيد ثابت علي شاه (سهيوگي)، بيدل (قادر بخش بيدل)، محمد يوسف (نانڪ يوسف)، فقير غلام حيدر گودڙيي ۽ خير شاهه جي سوانح حيات ۽ رثائي ڪلام شامل ڪيو ويو آھي. ڪتاب ۾ خيرپور جي عزاداريءَ ۽ مرثيي جو مقام، روهڙي جي عزاداري ۾ مرثيي ۽ زاري جو مقام ۽ سنڌي مرثيي بابت اديبن جا رايا پڻ شامل آھن.

Title Cover of book سچل سرمست ۽ سندس دؤر جا مرثياگو شاعر

1. سنڌي مرثيي جي وصف

مرثيو رزميه شاعريءَ جو هڪ قسم آهي، هن قسم واري شاعريءَ جي وڏي خوبي انداز بيان آهي. مرثيه جو لفظ لغوي لحاظ کان “رثا ” مان نڪتل آهي جنهن جي معني آهي مرڻ (واري) جي خير ۽ خوبين جو ذڪر.
مرثيو رثائي ادب جي خاص صنف آهي جيڪو مسدس (ڇهه سٽو) يا مربع (چوسٽو) جي صورت ۾ لکيو ويندو آهي. مرثيو اٺن جزن تي ٻڌل هوندو آهي جن ۾ ٽي جزا هر صورت ۾ لازمي هوندا آهن انهيءَ کانسواءِ مرثيو مرثيو نه چئبو.