پريتم ساڻ!
سنديءَ سالن کي پسرندو پسان
اندر مون سندم آه نڪري وڃي
سندم موج ساري ٿي وسري وڃي!
الڳه پاڻ کان ڇو ٿا توکي پسن
جڏهن تون سدائين ٿو گهارين وٽن!
سدا بنسري تنهنجي وڄندي رهي
دنيا ۾ نئون روح وجهندي رهي!
رهي اندر جمنا اٿل ۽ پٿل
سندءِ صاف لهرن ۾ آهي اُڇل!
ڦرن کان رهي ڪيئن سگهندين جدا
جڏهن تون بڻين مون لي ساگر صفا!
”مچُو اي نماڻا آ پريم پري
تڳان جنهن جي چرڻن ۾ سررو ڌري!“