چوٽ توکي لڳَي ، درد مونکي ٿِيئي،
جيئن مان ٿو جيئان ، ايئن ڀي ڪو جيئي !.
درُ کُليل هُيو ، اک بند نَـ هُئي،
راتُ جاڳيِ ڪٽيو ، مُون سان هِڪڙي ڏيئي،
پيارُ وقت گهُريو ، پيٽ ڪون ڇڏيو !،
مُئس مان ڀي ڪٿي ؟ ، پيو هُو ڀي جيئي !.
مور من جو روئيِ ، روز کيڙا ڪري ،
ڊيل ڪائي هُجي ، جيڪا آنسوُ پيئي،
ڳوٺ سارَي مٿي ، ڳِهَرِ آهي مٺا،
ڇا تـه اثرُ ڇڏيو ، تُنهنجي هِڪڙي ليئي
❖