ڪارونجهر جي ڪور تي ڪُٺل چتراسر جي نيل گاءِ جو نوحو
ڪُسن ٿيون روجهڙيون رڻ ۾ ،
روئي ٿو روز چتراسر،
کڄن ٿيون جيئن بندوقون،
روئي ٿو تيئن ڪارونجهر
هُيا جت مرگه ٽولين سان،
اُتي جي رڻ ڪنڌيءَ تي،
اُڏي ٿو لُوڻ هاڻي بس،
روئن ٿا راڄ ڪولهين جا،
اُتي جو هڪ کوسو هو،
جنهن جي ڏُور ويندي ئي،
جهنگن جو ننگ وڌوا جيئن،
روئي ٿو رڻ ڪاري سان،
جتي ڪله مور ٽهوڪيا ٿي،
اُتي اڄ ڊيل ڪُسجي ٿي،
جتي ڪله ميزباني لئه،
وڇايا نيڻ ويندا ها،
اُتي اڄ ڌارين جي لئه،
پچن ٿيون روز هرڻيون هت،
پچن ٿيون روز هرڻيون هت،
کُٽن ٿيون روز هرڻيون هت،
اها جي ماجرا رهندي،
ڀِٽن جو پوءِ ٿيندو ڇا،
جنين تي مرگه ويهن ٿا،
پٽن جو پوءِ ٿيندو ڇا
پٽن جو پوءِ ٿيندو ڇا
سڀن جو پوءِ ٿيندو ڇا
❖