سڃن آڏو صدائون
ساڳئي وئگن ۾ ڪاري ويس ۽ رنگ برنگي چتين واري ٽوپيءَ سان، هڪ قلندر جو ملنگ به ويٺل هو. پيٽرول پمپ وٽ وئگن بيٺي ته هڪ فقير، ٻين جي ڀيٽ ۾، ڀٽِي صاحب جي شهپرن کان وڌيڪ متاثر ٿي، خيرات گھُرڻ لئه، دريءَ کان ڦري آيو:
”وهي وڃ بابا، اڄُ ڪو ڌڻيءَ جي ڏني مان“
معمول مطابق ڀٽِي صاحب کي موقعي جي مناسبت سان، سٽَ سُجھي آئي:
”ڀڄي وڃُ بابا! اسان وٽ اڳ ۾ ئي هڪ فقير ويٺو آهي“
رشيد ڀٽيءَ جي انهيءَ جملي تي، وئگن ۾ ويٺل قلندر جي ملنگ جون اکيون وڌيڪ ڳاڙهيون ٿي ويون، هُن ڀٽي صاحب ڏانهن ڪاوڙ مان ڏسندي چيو:
”فقير کي ته اصل ڏئي ڏئي ٿڪجي پيو آن“
پوءِ پاسي واري کيسي مان، رُپئي جو نوٽ ڪڍي، خيرات گھُرندڙ فقير کي ڏيندي چيائين: ”اچي بابا! قلندر جي ڪشتي مان وٺُ، باقي سڃن آڏو صدائن ڪرڻ مان ڪجهه ڪين ورندءِ“.