ڪھاڻيون

هاريا ويڄ مُياس!

هدايت منگي سنڌي ادب ۽ صحافت جو اهو چمڪندڙ ستارو آهي، جنهن جديد صحافت جا نه صرف بنياد رکيا پر صحافت جي تاريخ جا رخ ئي موڙي ڇڏيا. هن جون سنڌي ادب ۾ ترقي پسند ۽ عوام دوست لکڻيون پڻ املهه اثاثو آهن. هدايت منگي اهڙو بيباڪ لکاري هو، جنهن هميشه سچ تي اٽل تي بيهڻ کي ترجيح ڏني. هن جو قلم ڪڏهن درٻاري نه رهيو. هن پنهنجي شعور کي عوام ۽ عوامي مفادن اڳيان ذميوار سمجهيو.
  • 4.5/5.0
  • 1740
  • 555
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • هدايت منگي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book هاريا ويڄ مُياس!

نقشو

”چاچا! مسجد جو نقشو ليڪرائي آيو آهيان.“
”چڱو ڪيئه پٽ! هيڏي ته ڪر ته ڏسان، پر بيهه ته وضو ساري اچان، ائين مسيت شريف جي نقشي کي هٿ لائڻ به صحي ڪونهي.“
”پر چاچا ...ٰ!
”ابا ٻه منٽ ڪل لڳندا وضوءَ سارڻ ۾، ڪهڙي اچي تڪڙ لڳي اٿئي؟“
پنجن منٽن کان پوءِ؛
”ابا هي ته ڏاڍو ڀلو ڪم ڪيو اٿئي، واهه جي مسيت شريف ٺهندي. اصل ڳوٺ ۾ گلاب جي گل وانگر ٽڙي بيهندي.... پر هن نقشي ليڪائڻ تي ڏوڪڙ گھڻا لڳا اٿئي؟“
”چاچا، ڏوڪڙ وري ڪهڙا لڳندا. پنهنجو هڪ دوست انجنيئر هو، تنهن کان مفت ۾ ٺهرايو اٿم.....“
”ڪهڙو انجنيئر.....؟“
”چاچا، هو اشوڪ ڪونهي، ڌرمداس جو پٽ؟“
آ............... خ........................ ٿو ......................“
مسجد جو نقشو وڏيري نواب خان جي بوٽ هيٺان چيٿاڙجي رهيو آهي، ۽ وڏيرو نواب خان ورائي ورائي ان تي ٿڪون اڇلائي رهيو آهي. گڏو گڏ هو ڀائٽي کي به گاريون ڏئي رهيو آهي.

(ڇپيل؛ ”جاڳرتا“ ڊسمبر 1977ع، اقبال هاسٽل سنڌ يونيورسٽي ڄام شورو. سهيڙيندڙ؛ امداد چانڊيو، ٻانهن ٻيلي؛ نرجن ۽ ساغر سميجو.)