ٽهڪندڙ ڏيئڙو
پنهنجي ٿڌڙي مٺي، مگر
منحوس
گهٽ، ٻوساٽ ذهن ڪند ڪندڙ
پاپ جي پونءِ، رت ساڻ ٻڏل
ظلم، وحشانيت جي ڀؤ- هاڻي
پنهنجي ڪارنهن جو ويڪرو ڄار
ڄڻ وڇائي وئي آڌرتيءَ تي.....!
۽..............
منهنجي دل جي غفا جي ڪنهن ڪنڊ ۾
ٽهڪندڙ ڏيئڙي زبان ڪڍي
دائمي سوجهري
ڇوٽڪاري ۽ انقلاب جي هڪڙي
دائمي ليڪ ڀي پکيڙي آ!
(1977ع جو سيارو، هلال پاڪستان ۾ ڇپيل)